گنجور

حاشیه‌ها

الهامی در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۲۳ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶:

این شعر زیبا بر مزار سعدی ره نقش بسته است

دوستدار در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:

آسید محمد گرامی،
همین گونه است که فرمودید ، گر چه طی مکان و زمان در مصرع نخست این بیت ایجاب میکند در دومین ره صدساله و نه یک ساله باشد.
یک شبه و یک ساله باجی به هم نمی دهند!!

دوستدار در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۱۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

جناب عندلیبی،
تجاهل می فرمایید؟؟!!
می خواهید بگویید نمی دانید شیخ با دولب طرف مربوطه چه کاری می تواند بدارد؟؟!!

دوستدار در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۱۲ دربارهٔ عطار » پندنامه » بخش ۶۵ - در بیان علامتهای منافق:

علی آقای گرامی.
میگوید هر که با دورویان ( منافقان)همراه ( همره )میشود
سرانجام منزلگاهش ته (تک) چاه (چه) خواهد بود.
چاه گمراهی.

حسین عندلیبی در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۳۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

عذرخواهی میکنم . یک بیت مانده به پایانی

حسین عندلیبی در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۱۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

سلام . منظور سعدی در مصرع دوم بیت آخر شعر چیست ؟ من با دو لب تو کار دارم . منظور از دو لب چیست ؟

سیدمحمد در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:

آقای صفا سراج
مکان راهم طی میکنند ، طی الارض نشنیده اید

سیدمحمد در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:

اشتباه قلمی
طفل اسم است ، نه فعل

سیدمحمد در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:

آقا رضا دشتی
همان صفت باید درست باشد ، چون طفل اسم است و “ یکشبه “صفت ، که بعداز اسم آمده ولی قید بعد از فعل میآید
یکشبه به معنای کوچک و خردسال است
آقای خرمشاهی یکشبه را به مانای زمان گرفته اند ، ولی توجه نفرموده اند که طفل اسم است ، به فعل .
تا نظر صاحب نظران چه باشد.

shakaib Salik در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۳:

اولین جوش بهار عشق می باشد هور
هور در این فرد اشتباه است
به بنیاد نسخه مطبعه کابل این کلمه هوس است یعنی:
اولین جوش بهار عشق می باشد هوس
بی‌خس‌و خاشاک نتوان رنگ آتشخانه ریخت

رامین در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۳۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۷:

با سلام. در مورد اینکه از دو مصراع " نه به استر ... " یا " نه به اشتری ... " کدام مناسب تر است بنظر اولی از لحاظ تطبیق با شرایط آب و هوایی منطقی تر است . در بیابانهای گرم و خشک شتر برای باربری و استر برای سواری مناسبتر است چرا که در این مناطق استر تحمل بردن بار سنگین را به مدت طولانی ندارد. اما اینکه از لحاظ قواعد کدام مناسب تر است تشخیص با صاحب نظران است.

جواد در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵:

سلام
من این رباعی بر روی بنای آرامگاه خیام چنین دیدم:
این کوزه چو من عاشق زاری بوده است
لب تشنه لعل آبداری بوده است
این دسته که بر گردن او می بینی
دستی است که بر گردن یاری بوده است

کمال در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۱۰ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۱۷:

ج.آ: 7029

عمر شیردل در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۲۷ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۲:

همان مصرع اول : ما باز دگر باره برستیم ز غمها
کاملا" درست است.

پویا در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۵۰ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۸:

مصراع آخر این شعر را خیالی استقبال کرده و بهایی مخمس معروف خود را از روی آن ساخته است.

پویا در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹:

سلام
به نظرم حافظ زیاد با بیت آخر این شعر موافق نبوده:
گفتی که پس از سیاهی رنگی نبود پس موی سیاه من چرا گشت سپید

علی در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۳۴ دربارهٔ عطار » پندنامه » بخش ۶۵ - در بیان علامتهای منافق:

مصرع آخر چطور خونده میشه?معنیش چیه?

سید علی انجو در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۳ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۶:

تمام غزل اول شخص است، ردیف «چون کنم»، «هر شبی گویم»، «بودم اندر وصل تو صاحبقران ...»، «ساختم با عاشقان تا سوختم ...»، «... در هجرم فکند»، «من چو موسی مانده ام ...»، «نیستم خضر پیمبر ...» و در مصرع ماقبل آخر «مر مرا گویی که ...» همه دلالت بر اول شخص (متکلم وحده) می کند لذا بجز موضوع وزن که عرض کردم با توجه به این شواهد «پیر گشتیم» در مصرع آخر به «پیر گشتم» تبدیل شود صحیح تر به نظر می رسد.
ارادتمند شما انجو

سید علی انجو در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۶ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۶:

سلام
بیت آخر، مصرع آخر
با توجه به وزن غزل به نظر می رسد «پیر گشتیم» صحیح نیست و احتمالاً درستِ آن «پیر گشتم» باشد.
ممنون از توجهتون

امیر در ‫۹ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۵ دربارهٔ کسایی » دیوان اشعار » ای گلفروش ...:

وقتی این دو مصرع رو خوندم یاد همه گلهایی که در بین ما نیستند افتادم...انشالله همیشه سالم باشید

۱
۳۸۴۷
۳۸۴۸
۳۸۴۹
۳۸۵۰
۳۸۵۱
۵۴۷۱