مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۳۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:

درود.
گویا شیخ رابطه ی عمیق و ویژه ای با ساقی داشته است...
چرا که بی پرده و بی پروا از ساقی می خواهد جام نخست می را به او بنوشاند و خمارش را بشکند!به دیگر سخن شیخ می خواهد ساقی او را بر اصحاب مقدم بدارد...البته این امر به نیاز مفرط جناب شیخ هم بر می گردد. چرا که می فرماید:"ز اندازه بیرون تشنه ام...."

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۱۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:

درود.
پر واضح است که واژه ی احتمال در مصرع «احتمال نمانده ست ناشکیبا را» به معنی بردباری و تحمل است جناب شایق!

احمد شوشی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۴۹ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۱۱ - در مردانگی گرشاسب گوید:

به نظر می رسد که در بیت پانزدهم کُه به معنای خردسالی درست باشد و مال اشاره به اسب و میل اشاره به همین میل های امروزی یا گرز پولادی یا چیزی شبیه به آن داشته باشد. شاعر می فرمایند: گرشاسپ در کودکی توانایی اسب سواری و میل زدن داشته است.

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۲۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰:

درود.
این هم معنای بیت آخر که یکی از دوستان خواسته بودند؛
همان گونه که عبیر با سوختن خویش انجمن را خوشبو و عطرآگین می کند، شیخ نیز با آه و ناله ی های موزون و خیال انگیزش که به نوعی سوختن می ماند گیتی را از نواهای خوش معطر می کند.

سپهر در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۵:

به قول خود مولانا: شمس من و خدای من...
بنابراین شاید بشه گفت برای مولانا شمس و خدا از هم جدا نیستند و شمس هم جلوه ای است از تجلیهای خداوند...
اما نکته ی دیگه اینکه در نقد نو هر خواننده ای میتونه از متن برداشت و فهم خاص خودش رو داشته باشه( و این به نوعی خودش ی آفرینش دوباره هم هست و کمک میکنه به زنده ماندن متن های باز) که البته باید با نشانه های متن بخونه...
بنابراین همه ی این برداشتهای مختلف دوستان میتونه درست باشه...

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:

درود.
منظور از صافی در بیت آخر می صافی یعنی می پالوده، خالص و ناب است. شیخ می فرمایند عمر باده های پالوده در عصر من به سر آمد!این مصرع ضرب المثل "به ما که رسید آسمان تپید" را به ذهن متبادر می کند. گویا دُردی یا دُرد که ناخالصی های ته نشین شده ی جام شراب است نصیب استاد سخن می گردیده!

حسین مهدوی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۱ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۱۱ - در مردانگی گرشاسب گوید:

در بیت پانزدهم چنین آمده: سپردی به هتگام که مال میل" در تصحیح مرحوم یغمایی در پانویس این بیت چنین هم نوشته شده: سپردی به هر گام که مال و میل.
سپاس گزار خواهم بود اگر معنای این بیت را دوستان بیان کنند. " که" حرف ربط است یا در معنای خردی و کوچکی آمده؟ مال و میل یا مال میل یعنی چه؟

سید طه لاجوردی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۶:

گر از عهد خدیت یاد آمدی.... گر از عهد خردی به یاد آریم و عشق را ارج نهیم.روحت شاد شیخ شیراز

منوچهر در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۳ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:

این بدترین ترجمه ای بود که از حیدر بابا می شد کرد ... یکی از ارکان ترجمه ، رعایت امانت در معنی است .....

ابراهیم خضرایی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷:

مسلمان: 27 نسخه (801، 803، 813، 819، 822، 824، 825، 836 و 19 نسخۀ دیگر از متأخّر، بسیار متأخّر و بی‌تاریخ) قزوینی- غنی، خانلری، ثروتیان، زریاب خویی
سلیمان: 10 نسخه (821، 823، 827، 843 و 6 نسخۀ دیگر از متأخّر، بسیار متأخّر و بی‌تاریخ) عیوضی، نیساری، جلالی نائینی- نورانی وصال، سایه، خرمشاهی- جاوید

ابراهیم خضرایی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷:

الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَفِی هَذَا لِیَکُونَ .....
او شما را برگزیده (و به دین خود سرافراز کرده) و در مقام تکلیف بر شما مشقت و رنج ننهاده (و این آیین اسلام) مانند آیین پدر شما ابراهیم (خلیل است)، او (خدا) شما امت را پیش از این (در صحف او) و در این قرآن مسلمان نامیده .....خلاصه آیه سوره حج آیه 78
در صحف ابراهیم نیز از مسلمان نام برده شده و همانطور که دکتر شرفی عزیز در متن اصلی آورده اند دلایل مسلمانی تسلیم شدن در برابر خدا است نه صرف به نام مسلمان داشتن .
ضمن اینکه دلیل دیگر بنده همسنگ کردن نام سلیمان و مسلمان است به یقین برای خواجه کار سهلی بوده تا نام سلیمان را در سر جای اصلی که به داستان مفقود شدن انگشتری و فراری شدن سلیمان از کاخ پادشاهی و کارگری در کنار بندر و ماهیگیری در آنجا ،مربوط میشده بگذارد ، ضمن اینکه بعد از تسلیم مجدد سلیمان انگشتری را که دیو به دریا میافکند سلیمان دوباره از شکم ماهی که سهم او بود بیرون میکشد . یعنی آن زمان را باید در نظر داشت که دیو بر جای سلیمان بر مسند قدرت نشسته بود ، آن زمان خود سلیمان نیز در ابتلای آزمایشی بود تا مسلمانیش تایید و تحکیم شود .
دلیل بعدی این است که به تلبیس و حیله دیو خود را به ظاهر سلیمان کرده بود ، ولی هنوز مسلمان نبود .و سلیمان خود در آزمون مسلمانی ، یعنی دیو ممکن است که با مکر و جادو سلیمان شود ولی مسلمان خیر .
و دلیل آخر ضبط نسخ اقدم و اکثر است که این عرایض بنده را تآیید میکند .

رضا در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۱۲۴ - بازگشتن آن شخص شادمان و مراد یافته و خدای را شکر گویان و سجده کنان و حیران در غرایب اشارات حق و ظهور تاویلات آن در وجهی کی هیچ عقلی و فهمی بدانجا نرسد:

کز کجا اومیدوارم کرده بود

رضا در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۱۲۲ - بیان این خبر کی الکذب ریبة والصدق طمانینة:

پیش تو گلزار و پیش خویش زار

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۹:

درود.
سر به خمخانه ی تشنیع فروخواهم برد...
گویا سرزنش های اهل زمانه حکم می را برای شیخ داشته اند...زیباتر از این نمی شد به مردم بیکاره ی ملامتگر دهن کجی کرد!
مرحبا بر استاد سخن با این تشبیه!

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۲:

درود.
منطق زبان شعر با منطق زبان معیار متفاوت است...
پس جابجایی ارکان جمله از نظر دستوری اگر سنجیده و بجا انجام شود هنری، زیبا و شاعرانه ست!
پس نمی توان تقدم خبر را بر مبتدا را دلیل محکمی دانست جناب گروسی...
ضمن آنکه اصطلاح مبتدا و خبر بیشتر در زبان عربی کاربرد دارد...بنده نهاد و گزاره را ترجیح می دهم

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۰۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۷:

جانت بدهم به مژدگانی...
ضمیر ت در جانت کاملا صحیح ست
رقص ضمیر در غزلیات شیخ اجل پرتکرار و کاملا بدیهی ست

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۹:

درود.
گمان مبر که بداریم دست ت از فتراک
بدین قدر که تو از ما عنان بگردانی
بی اعتنایی توذره ای از شدت شوق و ارادت ما به تو کم نمی کند...زهی معشوقی که چنین عاشقی دارد!

اردشیر در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۵ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۹:

با درود به دوستان عزیز در این جمله :
لی مَعَ اللهِ وَقتٌ لا یَسَعنی فیه مَلَکٌ مقربٌ و لا نَبیٌ مُرسَل
به نظرم آمد که معنی این باشد که مرا وقتی تعیین شده از برای رحلت است که چون آندم فرا رسد هیچ فرشته أی مقرب یا پیامبری از فرستادگان نتواند آن دم یا زمان و مهلت را فراخی بخشد و زیادت نماید.....
خواستم نظر دوستان بزرگوار را در مورد درستی یا نادرستی برداشتم جویا شوم...

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۰۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۴:

درود.
بیت ششم:
هم من و هم سایر مردم مایل به پرستش روی قبله نمای تو و سجده به آن هستیم...افسوس که نه من می توانم این مهم را بجا بیاورم و نه مردم؛
-مردم به خاطر ترس از خدا
-و من از شدت سرگشتگی و حیرانی

مینا مرادی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۵۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

درود.
بیت یکی مانده به آخر، مصرع دوم:
همانطور که در ایام حیات، وجود ضعیف من به دور از تو میل رویش، باروری و شکوفایی نداشت...در ممات نیز این قاعده بر قرار است تا آنجا که علف هم بر خاک مزارم نخواهد رویید.