نادر.. در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۴:

زنده یاد شاپور نیاکان ..

نادر.. در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۴:

درود بر دوستان
آواز محفلی استاد شجریان با همراهی ویولن شاپور نیاکان در بیات اصفهان که برخی دوستان نیز به آن اشاره نموده اند و با غزل زیبای "صنما با غم عشق تو ..." آغاز و با این غزل دلکش خاتمه می یابد، به خصوص در ابیات پایانی این غزل، شاید از بهترین نمونه های تلفیق شعر و موسیقی است ..

سینا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۲۹ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۵:

اجرای این شعر توسط علیرضا افتخاری در آلبوم ناز نگاه فوق العاده هست

احسان سروش اصفهانی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:

دوستان پیرامون بیت دهم که میگه : باد را افزون بده تا ... سر این موضوع که "باد" صحیحه یا "باده" صحبت فراوان کردند لیکن به نظر من هر دو محتمله چراکه از یک سو بنابر قرینه باد صحیحه چرا که گره از زلف باز میکنه و نیز چون مصرع بعدی هم با کلمه ی باده شروع میشه از قوت شعر کاسته میشه که هر دو مصرع با یک کلمه شروع شده باشند و از سوی دیگر "باده" صحیحه چرا که اولا مخاطب ساقی است و دوما باده هم گره از زلف باز میکنه ، باده علت مستیست و مستی علت سماع و رقص و شاید این سماع باعث گشایش گره از زلف باشه ...

تیرداد در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:

درود به شما و ممنون از برقراری یک همچین ویژگی هایی
من هرچه کردم نتوانستم اسم جناب کاظمی را بعنوان خواننده این اثر درج بکنم
زیرا نام آلبوم و تراک مربوطه در قسمت سرچینگ پیدا نمیشد
استدعا دارم خودتان نام این هنرمند خوش صدا و داوود الحان کشورمان را بعنوان یکی از خوانندگان این کار مندرج بفرمایید
تا دیگران هم باشنیدن صوت ملکوتی ایشان با تلفیق
هنر شیخ اجل (ره) لذت ببرن

رضا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۱:

ثعلب روباه ماده است و جانورشناسان دلیل بزرگ بودن دم روباه را کمک به چالاکی او در هنگام تغییر مسیر سریع می دانند که چه هنگام شکار و چه در زمان فرار او را یاری می کند. مولانا در بیت آخر به این موضوع اشاره دارد.

فرید در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۱۹:

این شعر را استاد صادق فطرت ناشناش ّواز خوان افغان بسیار خو خوانده است

حسن در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۴ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴:

بنگر به چشم دل که دو چشم سرت هگرز
هرگز است و نه هگرز؟

دکتر اندیشه قدیریان در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۲۹ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۲۷:

در مصراع دوم بیت پنجم، «آن» صحیح است نه «آخر»

عزیزالله موحدی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۵۳ دربارهٔ رهی معیری » منظومه‌ها » خلقت زن:

سلام
در فهرست منظومه ها به اشتباه نوشته شده: «کسیم من دردمند ناتوانی». لطفاً اصلاح کنید.

حسینی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۰۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران » بخش ۱۶:

راستی آیا او می تواند ارج این ایرانی نژاده را به جای آورد؟

حسینی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۰۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران » بخش ۱۶:

شگفتا از امین کیخا و داوری ناخوش او بر جای جوینی دبیر

شیدا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۰۷ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۰۳ - فریاد حسرت:

در بیت آخر کلمه ای به اشتباه تایپ شده
در این قبیله ی خودخواه، هیچ شقفت نیست، که شفقت صحیح است.

محمد محمدی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۳۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:

این شعر در آلبوم جدید استاد همایون شجریان به اسم رگ خواب در قطعه ای به همین اسم خوانده شده

حسین قائم مقامی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۰۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۲:

مطهره کاملا با نظرتون موافقم
کوه با کاه در کنارِ هم تمثیلِ زیبای شاعر رو بهتر و درست تَر نشون میده و باید به شما و دقت بالاتون هزار افرین گفت

حسین قائم مقامی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۵۱ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۴:

بیت هفتم مصرع دوم در آمدست به سر با وجودِ دانایی اشتباه هست
در آمدست ز سر با وجودِ دانایی درست هست
با تشکر از سایت خوب و پر از محتوا و تلاشهای کم نظیر شما در حفظ و ترویج ادبیاتِ بی بدیلِ ایرانی

حسین قائم مقامی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۴۱ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۵:

دربیت آخر مصرع اول پخت اشتباه میباشد و بجای آن باید از واژه بخت استفاده شود...

حسین قائم مقامی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۳۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۵:

در بیت هشتم مصرع دوم بنظر میرسه اشتباهی صورت گرفتی و اگر به این شکل نوشته بشه صحیحتر هستش:
نورِ چشمِ منی و جانِ دلِ تنهایی
اما شما نوشتید:
نورِ چشمِ منی و جانِ و دل تنهایی
که گزینه دوم کمتر تنهاییِ واقعیِ شاعر رو به نمایش میزاره
ممنونم

بهروز در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷:

در این شعر اشازه به آیه و إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لاَیستَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ یسْتَقْدِمُونَ است و به چند نکته اشاره میشود اول اهمیت قضا و قدر که از آن نمیتوان گریخت و از صفات قهر خداوند است که در اصل لطف می باشد و برای بیداری بنده مورر عنایت حق است. دوم اشاره به عشق مجازی است که انسان را برای عشق حقیقی آماده میکند. و دیگر حذر از غیبت و تزک نام و کام و شاکر بودن.

بهروز در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱:

این گفتار چنان ناب و بی نظیر است که هضم آن نیازمند. گذر زمان و کسب تجارب معنوی است. شمس در مقالات خواندن قرآن را به خوردن غذا تشبیه میکند که تا یک لقمه نجویده و هضم نکرده ای قصد لقمه دیگر نکن به همین علت هم قرآن طی سالیان و تدریجا بر پیامبر نازل شد چون پربار و گران مایه بود. کلام شمس و مولانا نیز از همان جنس است و بصورت شعر به رمز درآمده است تا از چشمان نالایق مستور بماند. هرچند مخاطب فارسی زبان ممکن است خود را خوش شانس فرض کند که بدون واسطه قادر به خواندن این اشعار است اما به ندرت کسی فراتر از حض ظاهری و زیبایی شعری راهی به این اشعار میبرد حتی کسانی که در ادبیات فارسی حرفه ای و دارای اسم و رسم و مدارک دانشگاهی هستند تنها آن را تفسیر به رای میکنند. مثل کسانی که تمام عمر قرآن با صوت میخوانند اما از معنا فقیرند.
«عارفان قرآن، خود سخت در تنگنااند، آن کس که اول عارف کلام شد او را خود خبر نیست که در جهان قرآنی هست. بعد از آن که عارف کلام شد بر قرآن گذری کرد، او در تنگنا نباشد، زیرا که پیش از قرآن یافتن او فراخنا یافت، او داند شرح قرآن کردن»

در 2 بیت آخر اشاره میکند که
آبیش گردان می‌کند او نیز چرخی می‌زند
حق آب را بسته کند او هم نمی‌جنبد ز جا
خامش که این گفتار ما می‌پرد از اسرار ما
تا گوید او که گفت او هرگز بننماید قفا
آنچه گاها فاش میکند اسرار است و از او نیست. با این حال مولانا در فیه مافیه قرآن را کتابی میداند که هم عوام و هم خواص میتوانند از آن بهره مند شوند همانند مادری که هم طفل او و هم شوی او از او بهرمند می شوند و لذت برمیگیرند اما به طرق مختلف. این مثل در مورد آثار شمس و مولانا نیز صادق است.