حاشیه‌ها
از توضیح جناب رسته کمال تشکر را دارم. بسیار منطقی بنظر میرسد. خودم هم چندین شعر از مولانا را بخاطر آوردم که در آنها “رضوان” ظاهراً بمعنای خود بهشت میباشد. دهخدا نیز در لغتنامه اش به این معنی دیگر “رضوان” اشاره کرده است.
با تشکر.س. ص. در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۶:۴۶ دربارهٔ غزل ۴۰۳
اشتباه از نحوه خواندن من بود.
ودادیان در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ غزل ۱
مصراع اول بیت اول به لحاظ وزن با بقیه مصراع ها نا همگون است.
شاید یک “ز” بعد از صید و قبل از دل جا افتاده باشد
ودادیان در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۲:۰۲ دربارهٔ غزل ۱
مصراع اول از بیت اول در کتب درسی اینگونه آمده :
چنان خشک سالی شد اندر دمشق …
و نظر بنده در نسخ دیگر بدبن شیوه نیز افتاده است :
چنان قحط سالی شد اندر دمشق …
باری ندانستم که این نوع فرمایش شما چون است که هم معنی و هم وزن شعر را مختل میکند. حال آنکه وزن عروضی این مثنوی فعولن فعولن فعولن فعول (متقارب مثمن مزاحف) است.
لطفی فرموده مرا در این زمینه کمی راهنمایی کنید. قبلا از الطفات حضرات عالی متشکرم.
—
پاسخ: نقل اینجا «چنان قحط شد سالی اندر دمشق» از لحاظ وزنی با وزن بوستان سازگاری دارد (… سالیندر …) ولی به نظرم نقل شما زیباتر است نقل دوم جایگزین شد، اگر از دوستان کسی به بوستان تصحیح محمدعلی فروغی دسترسی دارد ما را در این زمینه یاری کند.مهران (شورش) در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۲۱:۲۸ دربارهٔ بخش ۱۳ - حکایت در معنی رحمت با ناتوانان در حال توانایی
موضوع : درست خواندن
آیا کسی می تواند لطف کند و بگوید که مصرع دوم از بیت اول چگونه باید خوانده شود؟
- از هجر بمُردم ؟
- از هجر به مَردُم؟
- خبرمان ؟رسته در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۳:۵۷ دربارهٔ گزیدهٔ غزل ۴۸۶
بیت سوم، مصراع دوم:
تفسیر
—
پاسخ: فکر می‌کنم مشکل شما با فونت باشد.علی در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۳:۰۱ دربارهٔ گزیدهٔ غزل ۴۸۶
Please correct the second part of the line 6 and the first part of the 3rd line from the end.
—
پاسخ: با تشکر، تصحیحات لازم در بیتهای اشاره شده انجام شد.Dr. Ghafoor Khodayari در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۲۱:۳۵ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۹
قاعدتا باید باشد:
تو نه دلی که آهنی
تجدید ارادت
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح مطابق پیشنهادتان انجام شد.Jafo در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۸:۳۴ دربارهٔ غزل ۶۰۶
موضوع : ساقی رضوان
در پاسخ پاره ای از سوال س. ص
رضوان هم اسم خاص است به معنی نگهبان بهشت و هم خود بهشت است، به مثال های زیر از خود سعدی توجه بفرمایید:
غزل ۴۹۷دمادم حوریان از خلد رضوان می‌فرستند
که ای حوری انسانی دمی در باغ رضوان آی
غزل ۱۳۱
در باغ بهشت بگشودند
باد گویی کلید رضوان داشت
قصیده ۳۹
به ناز و نعمتش امروز حق نظر کردست
امید هست که فردا به رحمت و رضوان
دعای معروف است که در یاد کردن در گذشتگان می گویند : رضوان الله علیه .
رسته در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۲:۲۵ دربارهٔ غزل ۴۰۳
موضوع : غلط املایی
بیت : ۴
غلط : کخر
درست : که آخر
—
پاسخ: با تشکر، به صورت «کآخر» تصحیح شد.رسته در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۲:۰۳ دربارهٔ غزل ۴۹۷
یادداشت خودم تصحیح می شود
بیت ۳۷ و نه بیت ۳۹ : به جای “ایران” ، “ایوان”
—
پاسخ: با تشکر از توضیحات جالبتان، تصحیحات پیشنهادی اعمال شد.بزرگمهر وزیری در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۸:۲۷ دربارهٔ بخش ۱
بیت ۲۹: “اهتو خوشی” در اوستا به شکل “هوتُخشان” آمده که به معنای صنعتگر است.
هو=خوب ، تخش= فعال. امروز در زبان پارسی ما تنها واژۀ “تُخس” را از همین ریشه به کار می بریم که دربارۀ بچه ها و افراد پر جنب و جوش سرسخت به کار می رود. در زمان رضاشاه پهلوی یکی از ادارات ارتش ” ادارۀ تُخشایی” نام داشت.
بیت ۳۶: به جا “گج” ، “گچ” درست است.
بیت ۳۹ : به جای “ایران” ، “ایوان” درست است.بزرگمهر وزیری در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۸:۲۴ دربارهٔ بخش ۱
باحتمال زیاد از ناآگاهی بنده میباشد ولی دو جای این غزل بسیار زیبا همیشه مرا رنج داده اند و بسیار ممنون خواهم شد اگر عزیزی بتواند توجیهی عنایت فرماید:
اول اینکه “ساقی رضوان” در بیت ششم کنایه از چیست؟ مگر رضوان خود اسم خاص و بمعنای نگهبان بهشت نمیباشد؟
دوم ، تکرار “روی تو باشم” در آخر هر دو بیت سوم و ششم است. آیا این نقض یکی از قوانین غزلسرائی نیست؟ (زیرا که هیچکدام از این دو بیت، مطلع غزل نیستند.) یکبار در نسخه ای که متاسفانه مؤلفش را بیاد ندارم ، “غلام کوی تو باشم” را در بیت سوم دیده ام. آیا این بنظر درست تر نمی آید؟
با تشکر.س. ص. در تاریخ ۱۰ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۹:۱۵ دربارهٔ غزل ۴۰۳
در اینجا بعد از شعر
سرآمد سخن گفتن موزه دوز
ز ماه محرم گذشته سه روز
این دو بیت جا افتاده است.یکی آرزو کرد موزه فروش
اگر شاه دارد به من بنده گوشبخواهم همی از خدا جان شاه
که جاوید باد این سزاوار گاهShahin در تاریخ ۹ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ بخش ۱۲ - وفات یافتن قیصر روم و رزم کسری
در مورد بیت بیست و هفتم این قصیده اینجا را ببینید:
http://mr-torki.ganjoor.net/?p=600حمیدرضا در تاریخ ۸ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۸:۱۲ دربارهٔ قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در مدح علاء الدین ابوعلی الحسن الشریف
این شعر بی نظیره . این بیتش فوق العاده است :
به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند
نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانندعلی در تاریخ ۶ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۰:۳۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۹۴
این قصه همان قصه حق مسلم ماست است
منظورم چنگ ودندان نشان دادن دولت احمدی نژاد به دنیا استشهریار در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۲۰:۱۳ دربارهٔ موش و گربه
آقای یا خانم ناشناس خیلی شعر و میپیچونی. حالا خوبه شعر فارسیه
م-ب در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۱۱:۳۲ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۴۲
موضوع : غلط املایی
بیت ۵
غلط : گل
درست : کل
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.رسته در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۸:۰۸ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۷۰
موضوع : غلط املایی
بیت ۷
غلط : رخنه
درست : رخنه ی
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.رسته در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۷ ساعت ۵:۵۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۳۹ - گل پشت و رو ندارد
[صفحهٔ اول] … [۳۵۱۵] [۳۵۱۶] [۳۵۱۷] [۳۵۱۸] [۳۵۱۹] … [صفحهٔ آخر]