khayatikamal@ در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۴۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۱۷:

در مصرع چهار م این رباعی آورده شده تریاق،بمعنی،پادزهرمیباشد.
جمع این رباعی از 8158

سیاوش در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:

بنده خواهشی از دوستان دارم: لطفا برای اثبات سواد نداشتن حضرت رسول از قرآن با ترجمه فارسی دلیل نیاورید که به هیچ عنوان قابل قبول نیست.زبان عربی وضعیتی بسیار متفاوت دارد و با تغییر یکی یا دو اعراب ممکن است معنای کل جمله تغییر کند.در ضمن در زبان عربی امی به معنای گنگ است و نه بیسواد.کما اینکه در دوران اعراب نوشتن و خواندن چندان مورد توجه نیز نبوده است.اعراب به حفظیات توجه بیشتری داشتند و سواد برای آنها معنای متفاونی داشت.
درضمن پیامبر اسلام پیش از بعثت مقام پیشکاری و تجارت برای همسرشان حدیجه را داشتند.معنایش اینست که ایشان قطعا باسواد بوده اند. اگرنه از پس حساب و کتاب و جابجائی و نوع واردات و صادرات برنمی آمدند.پس این غزل در باره شاه شجاع است و نه حضرت محمد

جعفر مصباح در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۳۷ دربارهٔ عمان سامانی » گنجینة الاسرار » بخش ۶:

خود بمعنی، باده بود و جام بود
گر بصورت رند دُرد آشام بود
مستی و شعرم از او آمد پدید
ورنه کس زین خامه ام شعری ندید
ساغری زین باده را تو نوش کن
چون شدی مست این سخن راگوش کن
قالب رویایی از دل دور کن
شو مسیحا و دلت را گوش کن
گر خوری از ساغری این باده را
زنده گردد دل، بدرّد جامه را
هیچ شیدا دل ز باده سیر نیست
هیچ دل زین باده ها مکسور نیست
ا

جعفر مصباح در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۲۲ دربارهٔ عمان سامانی » گنجینة الاسرار » بخش ۲:

بیت ششم مسرع اول
"بهشت" -->. "به هِشت"

سعید قبله مرکید در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۵۲ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۴۵ - وفات مجنون بر روضه لیلی:

این گفت و نهاد بر زمین سر
وان خاک را گرفت در بر

مجید قاری در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۳:

در جایی این رباعی بنام عطار نیشابوری ثبت شده

سورنا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۵۴ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:

مصرع دوم بیت هفتم سرگران درست است به معنی مست و مغرور
قیامت باشد آن روزی که بر سوی تو چون نرگس
ز خواب خوش بر انگیزند مست و سرگران مارا

سورنا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۸ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:

در مصرع دوم سوخته دلان صحیح می باشد
از اشک دلشدگان گوهر نثار زمین
وز آه سوختگان عنبر بخار هوا

سورنا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۲ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:

در مصرع دوم از بیت اول جای واژه خشک واژه خویش باید جایگزین شود.
به زبان چرب جانا بنواز جان ما را
به سلام خویش خوش کن دل ناتوان ما را

Arash در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۴۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷:

آقای شاهو جان بنده متاسفم برای نثل انسانهایی چون ما من نمیدونم چطور و از کجا این طرز تفکرات نشات میگیرد براستی که حکیمی چون خیام از بزرگترین متفکران قرن خویش و شاید حال باشد چرا ما باید فرضیات را بچسبیم و واقعیات را بیخیال شویم به قول خیام تنها فرد خوشحال بهشتی هست و افراد غمگین نمیتوانند بهشتی شوند (منظور از بهشت احتمالا خوشبختی)یک انسان غمگین نمیتواند به دیگران محبت کند واین ریشه تمام ناملایمات جهان هست

نادر.. در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۳۵ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۱۹ - ثمره خلوت دوم:

شیفته شیفته خویش بود ..

موسوی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:

این صفحه خیلی خوب معنای "حاشیه" را مشخص می کند!
این که محسن چاووشی با صدایش شعر مولانا را بار دیگر بین مردم شهر رواج داد جای تقدیر دارد والحق که این کار را به درستی انجام داد ولی این که من نوعی بیایم با چشمانی بسته و گوشی ناشنوا و صرفا برای تعصبی جاهلانه نظری قرار بدهم ارزش کار چاووشی را چایین اورده ام و گرنه که شعر مولانا جایگاهش سدره المنتهی است!

حسین در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۰۷ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۱۴ - ذکر بایزید بسطامی رحمة الله علیه:

با سلام و خسته نباشد خدمت تمامی زحمت کشان این سایت زیبا
در این ذکر ابویزید بسطامی از جایی ذکر
عبدالله مبارک رحمة الله علیه
آغاز می شود که این ذکر باید در لینکی جداگانه در سایت و زیر تذکره الاولیا قرار بگیرد

اامیرحسین در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۰:

دوستان عزیز هنر یعنی همین که برداشت های مختلف از آن شود درود بر مولانا.درود بر چاووشی.به ایرانی بودن خود افتخار کنید که چنین شاعری دارید

ندا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۳۷ - حکایت مارگیر کی اژدهای فسرده را مرده پنداشت در ریسمانهاش پیچید و آورد به بغداد:

با سلام و سپاس
مصرع ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم
صحیح آن بجای "خوشیم" کلمه ی "هشیم" میباشد

حمیدرضا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۲۸ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۰:

نسبت را نبست تایپ کردید!

توکل در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۱:

بیت دوم حرف یا باید با باشد .یعنی چرا با اینکه دیر آمدی زود میخواهی بروی .چیست باز این زود رفتن با چنین دیر آمدن

هاتف در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳۰:

به تماشا سوگند و به اغاز کلام...

کسرا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۲۹ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰:

زیبد که ز درگاهت نومید نگردد باز
آن کس که به امیدی بر خاک درت افتد

مریم در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲:

صاحب هر عشق خداوند یکتاست.
حتی اگر عاشق و معشوق غافل از این حقیقت باشند.
چنانچه صاحب هر پرستش تنها اوست.
انسان به فراخور درک و توان خویش است که عاشق میشود یا میپرستد اما مالک ملک وجود، خود میداند که کسی یا چیزی جز خود لایق و شایسته عشق ورزیدن و پرستیدن نیست.
در حقیقت خداوند عز و جل، لطف نموده و به انسان اجازه داده است که آنچه را که میبیند ، عاشق شود و ستایش کند.
بسیار بزرگ است خدایی که کوچکی انسان را بخوبی درک نمود .