ابراهیم واشقانی فراهانی در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۲۸ دربارهٔ حافظ » ساقی نامه:
سلام
بیا در اول ابیات، درست است و بیتهایی که با بیا شروع می‌شوند، موقوف به بیت بعدی هستند مثلا
بیا ساقی و آن می را .....به من ده که بس بیدل افتاده ام
فرخ مردان در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب نهم در توبه و راه صواب » بخش ۲۰ - حکایت سفر حبشه:
منظور از حًبًش محلی است در ناحیه بصره.سعدی هیچوقت به جبشه نرفته تا جاییکه می دانم! تیتر انتخابی برای این شعر اصلاح باید شود.
فرخ مردان در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۵۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب نهم در توبه و راه صواب » بخش ۱۹ - مثل:
در نسخه ای که من دارم،بیت های سوم و چهارم کاملن متفاوتند و بنظرم میرسد که آنچه اینجا آمده صحیحتر است.
کتاب من تصحیح علامه قزوینی،چاپ هرمس ،چاپ اول 1385 هست و آن دو بیت بصورت زیر آمده:
براندیش از آن بنده ای و نیاز..... به زنجیر و بندش نیارند باز
اگر باز گردد به صدق و نیاز...به زنجیر و بندش نیارند باز(؟!)
فرخ مردان در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۴۲ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب نهم در توبه و راه صواب » بخش ۱۸ - حکایت زلیخا با یوسف (ع):
تلفظ خًش بجای خوش در ایران امروز مختص یزدیها نیست و مثلن بوشهریها هم همینطور میگویند.
مسرور در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۷:
آقا مظفر کلی بنده را نیز خنداند.
لازم به ذکر است که تریاق بکار رفته در ادبیات که حاکی از استعمال آن در گذشته به عنوان پاد زهر مار و مسکن درد معجونی بوده از چندین گیاه دارویی که شقایق و خانواده هایی از این گیاه نیز در آن بکار برده میشد،و گرفتن شیره از آن گیاه و استعمال افیونی آن جهت نئشگی و امثالهم در آن روزگار باب نبوده!
حمید دوست دار مولانا در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۱۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۷ - معشوق را زیر چادر پنهان کردن جهت تلبیس و بهانه گفتن زن کی ان کید کن عظیم:
بعد از بیت
زیر چادر مرد رسوا و عیان
سخت پیدا چون شتر بر نردبان
بیت زیر قرار دارد
از تعجب گفت صوفی چیست این
هرگز این را من ندیدم کیست این؟
حمید دوست دار مولانا در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۵ - قصد خیانت کردن عاشق و بانگ بر زدن معشوق بر وی:
بعضی از اشعار انتهایی این داستان حذف شده اند
گفت او گر ابلهم من در ادب
زیرکم اندر وفا و در طلب
خود ادب این بود و آن دیگر دفین
زین بتر باشد که دیدیمش یقین
هرچه زین کوزه تراود بعد از این
یک نمط خواهد بدن جمله چنین
سراج در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۲ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴:
لطف کنید و مصرع دوم از بیت چهارم را تصحیح فرمایید،درود و سپاس بی کران
ولیک بر همه دان، همچو کوه الوند است...
فرهاد در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۰۳ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۰:
عشق آمدنی بود نه آموختنی
اندوختنی که اشتباه.. این هم از تحریفات هست ....
عشق آمدنی مثل علم لدونی هست و آموختمی نیست ...الهامی هست...
علمی است که از طریق کشف و الهام بدست می‌آید
ابراهیم در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۱۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۵۵:
به نام خدا
اول کلمه بود و سپس آغاز شد ....
اندر جهان حقیقتی ست و دیگر هیچ
و آن حقیقت آنی است که انسان در جستجوی او در حالات و احوالات می گذراند خواسته و نا خواسته آگاه و نااگاه حائز اهمیت نیست این حقیقت بی و باقی ست و فقط اوست که می ماند
فرخ مردان در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۰۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۷ - حکایت سلطان طغرل و هندوی پاسبان:
چرا باید هندو در لرزیدن به سهیل تشبیه شود؟ وجه شبه چیست؟
سعید جعفری در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۵:
سلام
در مصرع آخر، به نظر می رسد؛
هر چیز که در جستن آنی، آنی
از لحاظ وزن صحیح تر است تا؛
هر چیزی که در جستن آنی، آنی
حمید سامانی در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹:
سولماز جان
شما اگر خوب بخوانید و معنای دوم و سوم کلمات را بدانید و با فن استعاره در شعر آشنایی داشته باشید بهتر متوجه میشوید
خرم آن بقعه که آرامگه یار آنجاست یعنی خرم باشد آن محل و مکانی که یار در آنجا آرامش دارد
آن محل و مکان ذهن و قلب است، پس به طور خلاصه خرم باشد آن قلبی که محل آرامش یار آنجاست
گمنام-۱ در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴:
هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید
در رهگذار باد ، نگهبان لاله بود
شاملو که من بسیاری از شعرهای ویرا دوست میدارم
بی خبر از لاله و باد و لاله کشان، می گوید در رهگذار باد نگهبان ژاله بود
ژاله و نگهبانی؟؟
میترا در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۴۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۵۴ - وجه عبرت گرفتن ازین حکایت و یقین دانستن کی ان مع العسر یسرا:
عجیب است این داستان بسیار مهم و سخن مولانا شگفت آور است درباب نیکو گمانی و خوش بینی و حسن ظن جتی در بدترین و ناگوارترین شرایط که همه از بیم ضرر و زیان رنگ رخ می بازند با ایمان به این که هرچه ویا هرکه از دست تو رفته تردید نکن که ضرر و زیانی بزرگ و سترگ بوده که از تو دور شده است. در روزگاری که گویی همه برای ارسال و انتقال خبرهای ترسناک برهم سبقت می گیرند.
محمد در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴:
چهل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت..
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود..
یعنی این همه زندگی را با غصه و غم سپری کردیم و سخت گرفتیم و چون به ما سخت گذشت، انگار که چهل سال طول کشیده و اگر همین مدت را با خوشی و بی خیالی نسبت به دنیای فانی سپری می کردیم،این چهل سال زودی برای ما سپری میشد انگار که فقط دوسال گذشته!!!
حافظ، ستودنی است...
کمال داودوند در ۸ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۳۵ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۷۸:
بنده این رباعی رابادوستان به،
اشتراک گذاشتم.
جمع بندی نهایی این رباعی: 9073
کمال داودوند در ۸ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
ایول به این غزل زیبای سعدی،
بنده چندمصراع ازاین غزل رابا،
بادوستان،به اشتراک گذاشتم.
شب زیبای پاءیزیتان خوش.
شهاب بذرافشان در ۸ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶:
با سلام
استاد شجریان این غزل را در آواز افشاری در برنامه گل های تازه شماره 156 اجرا کرده اند.
بردیا در ۸ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۵۷ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - قصیدهٔ دریای ابرار «این تلخ می که هست دل مرده را حیات زهر است در دهان حریفان بد فعال»: