شهلا در ۵ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰۴:
دوست داشتم تحلیل یا برداشت شما را از: "...عبرتِ ما کان و مترس"، در بیت پایانی میدانستم. آیااین درسته:
درس ما و نگاه و ترازوی ما باید همان خودِ "کان" باشد، نه بُرهانی که در افکار خود یا دیگری می جوییم. آنجا که خودِ ما سایه ی بُرهانیم و در طلعت آن آفتاب حقیقت زود زدوده و محو می شویم.
یا شاید: عبرتِ ما کُن و مترس، باشد؟
نوید در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۳:
درود بر محسن جان. سپاس بی‌کران
پوریا لردی‌فر در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۴۵ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی طلب » گفتگوی شیخ ابوسعید مهنه با پیری روشن‌ضمیر دربارهٔ صبر:
با سلام و عرض ادب.
بیت (( هرکرا نبود طلب مرد آن بود حاش لله صورتی بی‌جان بود ))
با بیت پیشین خود تناقض دارد و در نسخه شفیعی کدکنی آمده است :((
هرکه را نبود طلب حیوان بود حاش لله صورتی بی جان بود))
لطفا اصلاح شود
با تشکر.
دکتر امین لو در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۴۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۸ - مطلع دوم (منطق الطیر):
در بیت اول به جای کلمه صبح کلمه صفر نیز آمده است. صفر به معنی اول برج حمل است برج حمل نیر ماه فروردین است پس با این تعبیر صفر روز اول سال شمسی و عید نوروز است (یعنی صفر روز از سال سپری شده) بنابراین کلمه صفر در این بیت بهتر و زیباتر از صبح است. چرب آخور هم استعاره از فصل بهار است چون در بهار روزها به تدریج طولانی تر می شود لذا مانند اسبی است که آخورش چرب است و هر روز فربه تر می شود گنج روان هم استعاره از نور خورشید است چون نور خورشید رنگ طلایی دارد و مانند گنج روان (گنج قارون) در شبها پنهان می شود همچنانکه گنج قارون زیر جاک پنهان شده است.هرا هم میخ های طلایی رنگ سینه اسب است و در اینجا مراد ستارگان هستند رخش هم استعاره از خورشید است رکاب در آخر بیت هم رکاب رخش است یعنی طلوع خورشید است . پس معنی بیت این گونه خواهد بود ذر صبح اولین روز بهارخورشید با طلوعش به ستارکان تاخت و با ادامه روزهای بهار تابش نور آن افزایش یافت.
االبته اگر کلمه صبح هم در بیت معنی می دهد ولی صفر شاعرانه تر است. و با تعبیر و تشبیهات کلمات هماهنگ تذ است.
رضاt در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۸:۲۶ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۲:
به نظر میاد بیتی از این غزل جا مونده کسی اطلاعی داره
نگین کشاورز در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب
بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت
گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب
می‌نماید عکس می در رنگ روی مه‌وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب
ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب
گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب
گفتم ای شام غریبان طره شبرنگ تو
در سحرگاهان حذر کن چون بنالد این غریب
خفته بر سنجاب شاهی نازنینی را چه غم
گر ز خار و خاره سازد بستر و بالین غریب
گفت حافظ آشنایان در مقام حیرتند
دور نبود گر نشیند خسته و مسکین غریب
حافظ
عیسی صداقت در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۰۷ دربارهٔ خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰:
سلام من فکر میکنم شما باید با دید باز تر به شعر نگاه کنید
آموزگار در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۳۳ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۲:
در مصرع دوم از بیت ششم "شودم" صحیح است
یاسین در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۱۴ دربارهٔ شاطر عباس صبوحی » غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده » مبتلا:
این ابیات مال وحشی بافتی هستند و در دیوان کامل وحشی بافتی تمام غزل موجود است
منیر در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۱۳ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷۹:
با درود لطفن چند اشتباه را اصلاح کنید
1بیت سوم مصراع اول
هوایی مشق انتظارم، ز خاک گشن* چه باک دارم
* گشتن است
بیت پنجم مصراع اول زگلشنت ریشهنوشته شده باید به ریشه ء نخندد یا ریشه ای نخندد اصلاح شود
بیت ششم مصراع دوم نفسه نیست بلکه نفس است
(( رساست سر رشتهء نفس هم بقدر افسون جستجویت))
بیت هشتم
زسجدهء
بیت نهم اگر بهارم تو آبیاری وگر خزانم توشعله کاری یعنی چراغ به بهار تبدیل شود برگ درختان درپاییز به مانند شعله میماند بهار و چراغ مرتبط نیستند بهار و خزان درست است. از زحمات گنجور همیشه سپاسگزارم .با محت ناچیز منیر سپاس
محمد حسن در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:
سلام، در برخی منابع و نوشته عنوان شده این شعر را حافظ در باره همسرش که در سفری درگذشته و محل دفش برای حافظ مشخص نبوده سروده است آیا این مطلب و ادعای فوق درست است.لطفا روشنگری نمائید تشکر
سحر جلال در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۳۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۳:
سلام
متاسفانه شعر ایراد فاصله‌گذاری و نقطه‌های افتاده‌ی بسیار دارد.
در بیت اول
جزو لایتجزیٰ
بروونِ شیشه ، واو اضافه دارد.
جبین بحر ز وضع خراب ما. نقطه‌ی ز افتاده و فاصله‌گذاری رعایت نشده.
تشنه گامی درج شده که تشنه‌کامی صحیح است
خاموشیی که می دهد آخر جواب ما ی در خاموشیی جا افتاده
صفری دگر، تو نیز فزا بر حساب ما
عمرِ شرارو و برق ...
لطفاً اصلاح بفرمایید که تقریبا در تمام نسخه‌های موجود در اینترنت این اشتباهات تکرار شده
قرار شاعرانه در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۶:
در بیت یکی به آخر مانده ،پی به سرمنزل مقصود نخواهی بردن صحیح است
روح الله در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۷۶۸:
این رباعی متعلق به کمال الدبن اسماعیل هست که به اشتباه در دیوان حافظ آورده شده
سورنا در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۰:
از ترنگ یادها
رنگی بیاد ندارم
تنها گل سرخی
در حنجره‌ام
هر شامگاه
نام ترا آواز می‌دهد.
سورنا
پاک منش در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۵۵ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲ - مناجات:
علی نوشته ایت الله مرعشی توسل کردند یکی از اولیا الهی را ببینند این مطلب کاملا اشتباه و غلط است . بلکه اتفاقی خواب دیدند که جریانش مفصله
سام در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۱:
اینهمه حاشیه برای این شعر نوشته شده و از هر زاویه ای این شعر مورد نقد و بررسی قرار گرفت ولی حتی یک عزیز اشاره به این موضوع نکرد که مولانا این شعر را هشتصد سال پیش سروده و در عین حال که قواعد یک غزل رو رعایت کرده و هرچه که دل تنگش اراده کرده به نظم درآورده ولی ابیات به گوش شنونده امروزی بسیار سلیس و روان هستند.
این اعجاز مولانا و سعدی است که کلامشان مختص به زمانه خودشان نبوده و انگار “طی الزمان” میکرده اند
نیکومنش در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۱:
به نام دوست
با نهایت امتنان از دوستان که متن ارسال کردند ولی متاسفانه مراد دو بیت اغازین به خوبی روشن نشده است امیدوارم این متن نزدیک به مراد حافظ جان باشد
گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
شیوه مستی و رندی نرود از پیشم
زهد رندان نوآموخته راهی بدهیست
من که بدنام جهانم چه صلاح اندیشم
حتی اگر من در مقابل اذیت و آزار و سرزنش ها و به سر کوفتن های این قوم ریاکار زاهد نما تدبیر و سیاستی پیشه کنم که طعنه و کیدشان به خودشان بازگردد ولی با همه این تدابیر و صحنه سازی ها مسلک و ایین من پاکبازی و جانبازی بوده و این صداقت و ازادگی هرگز فراموشم نخواهد شد و این مدعیان تازه در راه قدم گذاشته بدانند که این زهد اموزی ابتدایی انها همانند راهی می ماند که در نهایت حتی اگر درست پیموده شود به دهستان خواهد رسید و آبادی در کار نیست ومن از ابتدا این موضوع را می دانستم واز خیر این ابادی وبرکاتش گذشته ام و با عشق ورزی خود را بد نام جهان کرده و از هرگونه عافیت اندیشی در این راه پرهیز کرده ام لذا ابایی از بد خواهی مدعیان ندارم
مهدی در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۰:
((وان مصحف خاموشان سی پاره نخواهد شد))
مصحف خاموشان دارای آرایه ادبی متناقض نما(پاردوکس)است. یعنی اینکه کسانی که سکوت را پیشه می کنند و سخنی نمی گویند از این سخن های ناگفته نمی توان کتابی نوشت و این کتاب نانوشته نه پاره می شود و نه تحریف...
این بیت از نظر معنا شبیه بیت سعدی است
((آنکس از دزد بترسد که متعای دارد عرافان جمع بکردند و پریشانی نیست))
یعنی که متاعی عرافان دارند که دزدیده نمی شود
و کتابی دارند که نوشته نمی شود.
نسرین در ۵ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۶:۲۱ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۰۱ - غرور نیکبختان:
معنای این شعر زیبای پروین نازنین در یک بیت نهفته است:
مردی نبود فتاده را پای زدن
گر دست فتاده ای بگیری مردی