امین در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۵۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۱۷:
در تصحیح ژول مل (و ریاحی) بیت اول اینگونه است: چو خورشید رخشان برآورد سر/سیه زاغ پران فروبرد پر.
آرش در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۴۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۲:
با درود
در مصرع اول بیت اول «هرکه جهانش»صحیح است.
با توجه به مصرع دوم که در آن «دگرانش» آمده و همچنین با توجه به ابتدای بیت که با «هر که»شروع میشود
این معنی را میتوان از مصرع اول برداشت کرد: هرکسی خواهان تو(معشوق) است از دیگرانی که در جهان سودای همان معشوق را در سر دارند(به عنوان رغیب) هیچ غمی ندارد
پریسا در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۵:
دوستان عزبزی که فرمودند بیت اول به جای "بخواند "باید گفت "نخواند"
دقت کنین لحن خوانش د ادبیات خیلی مهمه و اگر شما مصرع دوم بیت اول رو با لحن سوالی بخونبن ، متوجه میشید که همون "بخواند" جناب مولوی عزیز درسته.
و مفهومش میشه: اگر امروز تو را براند، امکان نداره که فردا تو را بخواند؟؟
تو ادبیات به این سوالات که جوابش قطعا مثبت میشه میگن" استفهام انکاری" که شاعر برای قطعیت سخنش استفاده میکنه!
با لحن صحیح بخونید درسته:"گرت امروز براند، نه که فردات بخواند؟؟!"
علیرضا حق‌نظری در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۵۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هفتم در تأثیر تربیت » حکایت شمارهٔ ۲:
پر واضح است که صفت "ناقص‌عقل" به پسران بر می‌گردد نه به وزیر. کما این‌که وزیر اگر ناقص‌عقل بود که وزیر نمی شد.
پریسا در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۵:
دوستان عزیزی که فرمودند بیت اول جای "بخواند" باید گفت"نخواند"
دقت کنین لحن خوانش در ادبیات خیلی مهمه و اگر شما مصرع دوم بیت اول رو با لحن سوالی بخونین، متوجه میشید که همون" بخواند "جناب مولوی عزیز درسته.
و مفهومش میشه : اگر امروز تو را براند امکان نداره که فردا تو رو بخونه؟
تو ادبیات به این سوالات که جوابش قطعا مثبت میشه میگن"استفهام انکاری"که شاعر برای قطعیت سخنش استفاده میکنه!
با لحن صحیح بخونید درسته: "گرت امروز براند، نه که فردات بخواند؟؟!"
آتوسا در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۵۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۱۱۴ - قصهٔ بط بچگان کی مرغ خانگی پروردشان:
فضول یعنی فضولی
احمدرضا امینی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۰۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴:
سلام
به نظر بنده مصرع دوم بیت دوم اشکال وزنی دارد. یک هجا کم دارد
مرتضی قنبری در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۲۸ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۲:
با توجه به وزن و مصرع دوم، به نظر می‌رسد مصرع اول باید به صورت زیر اصلاح شود:
چو افکنده «بینید» در خون تنم را
رؤیا در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۵۵ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۵:
درود جناب حسین‌زاده. مصرع «مرا گذاشت درین مملکت غریب و برفت» ایراد وزنی نداره؛ باید با وقفه بعد از مملکت بخونیدش: «مرا گذاشت در این مملکت، غریب و برفت»
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۲۰ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۱۰:
رخصت ار یابد ز ما آه ِ سحر
هر دو عالم را کند زیر و زبر
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۱۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۱۰:
عادت ما نیست رنجیدن ز کس
گر بیازارد ، نگوییمش که بس
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۱۲ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۱۰:
در اینجا
عادت ِ ما نیست رنجیدن به کس
گر بیازارد ، نگوییمش به کس
در نسخه ی دیگر به جای به کس ، که بس آمده است که هر دو درست است و از هر دو می شود استفاده کرد :
عادت ِ ما نیست رنجیدن به کس
گر بیازارد ، نگوییمش که بس
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۰۹ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۱۰:
عادت ما نیست رنجیدن ز کس
گر ( به جای ور ) بیازارد ، نگوییمش که بس
19مهر1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۰۵ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۸:
چه خوش بودی از (به جای ار ) باده ی کهنه سال
شدی بر من ِ خسته یک‌دم حلال
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۵۹ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۵:
یک بیت اصلی از ابیات شعر جا افتاده است
قبل از بیت ِ ( الهی به زهرا )
این بیت باید نوشته شود :
الهی به خورشید ِ اوج ِ هدایت
الهی ، الهی ، به شاه ِ ولایت
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۵۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۴:
یک دمک با خود آ ، ببین چه کسی ؟
یک دم، دمی ، یک لحظه به خودت بیا
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۴۹ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۲:
مُضَعفَر =غذایی که با زعفران خوش عطر و خوش طعم شده باشد .
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۴۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۲:
با سلام
به نظرم
(چند باشم مورع الخاطر ) درست نیست
(چند باشم موزع الخاطر) درست است.
19 مهر 1399
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۳۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
الا یا ریح ان تمرو علی وادی اخلایی
ان باید لن نوشته شود
درستش :
الا یا ریح لن تمرو علی وادی اخلایی
مهدی محبوبی در ۳ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۲۱ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:
یک بیت جا افتاده است :
بعد از بیت ِ ( بیهوده صداع ِ خود ندادیم... )
و قبل از بیت ِ ( باشد که چه بعد ما عزیزی...)
بیت ِ زیر جا افتاده است و باید نوشته شود :
با وحشت ِ گور ، اُنس جُستیم
در کُنج ِ لَحَد بیارَمیدیم
19 مهر 1399