علی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۴۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان رستم و اسفندیار » بخش ۱ - آغاز داستان:
لطفا تصحیح شود:
ز بلبل سخن گفتنی پهلوی ----> ز بلبل سخن گفتن پهلوی
افسانه چراغی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲:
به نظرم بین «پگه» و «تر» باید فاصله باشد. زمان پگاه مشخص است دیگر به «تر» نیاز ندارد. تر به معنی تازه و باطراوت و شاداب است. از پیر خردمند می‌خواهد که پگاه، شاداب و سرحال به کودکی که خاک‌بیزی میکند، با دقت نگاه کند.
کیوان حسابی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱۷:
نسخه ای قدیمی از دیوان شمس دارم که مصرع برهنگان را چنین آورده:
برهنگان ره از آفتاب جامه کنند
در نسخه گنجور نوشته «کنید»
دختر آسمان در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۳۷ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۷۴ - در رثای شهید بلخی:
جناب ناباور ɹɐʌɐqɐu
سپاس گذارم.
سیدنورمحمد در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶:
سلام و عرض ادب
بیت سوم به نظر میرسد که به این شکل صحیح است
خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد
که از خیال تو خاکم شود عبیر آمیز
آنچه که شاعر با خود به خاک خواهد برد ، خیال خال است نه خود خال!
بنابراین از خیال محبوب خاکش عبیر آمیز خواهد شد نه از خال ...
رسول در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱۷:
عرض سلام دارم خدمت بزرگواران، مولوی خودش میگه "من چه دانم" بعد شما عزیزان دل چرا دور باطل بر معانی خودساخته میزنید؟؟؟
nabavar در ۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۰۱ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:
گرامی رضا
کی شبروان کویت آرند ره به سویت
عکسی ز شمع رویت، تا راهبر نباشد
هر دو مصرع به هم پیوسته اند
تا عکسی از روی درخشنده ی تو راهنما نباشد، شیفتگان و سرگشتگان، راه منزل تو را پیدا نمی کنند
درین مانا : این رخسار دلربای توست که عاشقان را به سویت می کشاند
رضا در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۴۵ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:
دوستان و اساتید عزیز
ضمن تشکر از توجه شما، من معنی بیت دوم (مصرع دوم آن) را متوجه نمیشم.
بزرگواری میفرمایید اگر توضیحی بفرمایید
غضنفری در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ همام تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۳۲:
مصرع زیر سکته دارد و بنظر اشتباه تایپی باشد:
وان راکد قدم سست شداز پی نگران است
کلمه "راکد" باید با "را که" جایگزین گردد
ارمان در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۴۲ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷۰:
بیت آخر صید باید باشه؟؟؟
سید نواب خسینی نژاد در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۱:
مقصود حافظ از گل نوخندان در بیت اول دیوان شعرش است از خداوند می خواهد دیوان اشعارش را برایش حفظ کند.
سهند در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۵ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » سهندیم:
یوخ! منده سهندم باشیم اوجادیر
ایچیمده سؤنمه‌ین عشق آتشی وار
منده صفاسی وار گوللو باهاراین
باشیمی دوتسا دا، قارا بولودلار
سجاد در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۰۹:
مشکل بیت اول اینجاست که مست به دیوانه میگه صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه. اگر طرف دیوانه هستش پس چه فرقی میکنه که مست باشه یا دیوانه به هرحال نمیتونه مست رو به خانه ببره پس بیخود بودن منطقی تر هستش
حمید شجری در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۱۱ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۳۹ - لطف حق:
ابیاتی از این شعر رو از یکی از آشنایان قدیمی شنیدم. مصرعی که ایشان خواندند اینطور بود
دزد را گفتم که خفتانش مبر
این مصرع رو کسی از دوستان شنیده؟
افسانه چراغی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۵۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵:
در مصرع آخر، آزاده فاعل جمله است به معنی انسان آزاده، شریف، نجیب، اصیل و وارسته.
آسان قید است. پس امکان ندارد که به جای آزاده، آسوده باشد؛ چون در این صورت دو قیدِ هم‌معنی آمده و جمله بدون فاعل می‌ماند؛ البته شاعران بزرگ، چنین اشتباهی نمی‌کنند.
افسانه چراغی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۳۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
می‌نزند دمی: دم نمی‌زند- دم زدن: سخن گفتن، حرف زدن
راست: درست- این معنی: کل مصرع دوم
معنی بیت دوم:
کسی درباره این که آمدن از کجا و رفتن به کجاست، درست نمی‌گوید (پاسخ درستی نمی‌دهد).
مهدی در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۲:
ای چشم عقل خیره بر اوصاف روی تو
چون مرغ شب که هیچ نبیند به روشنی
یکی از نابترین بیت‌های عرفانی سعدی‌ست.ظرفیت عقل معاش انسان پذیرای انوار حق تیست چنانچه موسی کلیم نیز در این مقام بیهوش شد. در جایی دیگر سعدی در ماجرای خواهش قبیله مجنون از قبیله لیلی برای اجازه دبدار از زبان خویشان مجنون می گوید که "مجنون خود طاقت دیدن لیلی ندارد"چنانچه موسی نتوانست
محمود در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۵۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۸۱ - جوجهٔ نافرمان شاعر نامشخص:
این شعر و اشعار نظیر آن مانند:
به علی گفت مادرش روزی
که بترس و کنار حوض مرو
رفت و افتاد ناگهان در حوض
بچه جان حرف مادرت بشنو
که بچه ها را از خطرات اطراف خود میترساند، از هرکدام از شعرای توانا و شیرین سخن ما باشد، بنظر من سکه ای دو رو است. یک رویش بچه هایمان را متوجه خطرات اطراف میکند تا مراقب جان خود باشند. روی دیگرش اینست که آنها را ترسو و ریسک ناپذیر بار میآورد که از هر خطر کردنی ابا میکنند و این صفت باعث درجا زدن جامعه و عدم پیشرفت آن میشود.
جوامع پیشرفته، عامل پیشرفتشان خطر پذیری و تن دادن به وقایع ناشناخته و کشف ناشناخته ها است. بزرگان ما باید فرزندان را به پیشروی در مسائل ناشناخته، البته همراه با احتیاط و مراقبت رهنمون شوند، که خُب، در چنین راههائی البته احتمال آسیب هم هست، ولی جامعه را به پیش میبرد. مثلاً مادر علی بهتر است در این شعر فرزندش را به فراگیری شنا رهنمون شود، نه دوری از حوض، و مرغ هشیار جوجه را آموزش دهد که چگونه بدور از خطر گربه، خواسته هایش را تأمین کند، نه اینکه او را زیر بال و پر خود پنهان کند.
حمیدرضا روستا در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۴۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۴۳ - در تحمل نکردن زور:
بادرود.در مصراع اول کلمه (زیر)درست است چون در غیراینصورت وزن شعر به هم میریزد...ضمنا چون این شعر در قالب غزل سروده شده پس در مصراع اول رعایت قافیه و ردیف نشده(مار خفتن) مگر اینکه قبل از بیت اول یک یا چند بیت دیگر آمده باشد که من بی اطلاع هسم.قافیه مور ..زور و... و ردیف شعر هم که (رفتن)میباشد...در بیت دوم هم (تن روغن زده) باید به (تنی ) تبدیل شود تا وزن شعر مختل نشود..
nabavar در ۳ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۳۹ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:
گرامی بابلی
خاقانیا فریب جهان را مدار گوش
کورا ز ده، دو قاعده محکم نیامده است
فریب دنیا را مخور که روزگار بر قوانین محکمی بنا نشده
از ده تا قاعده ی دنیا حتی دوتا هم قابل اطمینان نیست