وصف قوت انکه گفت به زلباس
نان شناسی بود خدانشناس
کس چه گوید جواب گفته من
شرط ره نیست باپلاس پلاس
بهز چادر شب از بر مهتاب
نتواند برید کس کرباس
هر که دوزد لباس بر قد شعر
همچو من در سخنوری لاباس
هست سرپوش دسته نقش این شعر
خاص از بهر این زمرد کاس
خسرو ار شهر بندد آیئنی
گوز دیوان من ببر اجناس
تا چه برجست هیئات دستار
که ذنب جمع شد درو باراس
اطلس آل در بر سنجاب
این یکی آتش آن رماد شناس
همچنان کز طعام پر مرضست
شمله از سر نهاد نست عطاس
گو نظر کن بنقش ابیاری
هر که خط خوانده است از قرطاس
قاری از وصف جامها دایم
مور بر مرد مست روی شناس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف قدرت و زیبایی شعر و نقوش آن می‌پردازد. شاعر با اشاره به اینکه کسی که به زیبایی‌های شعر و لباس توجه ندارد، خدا را نمی‌شناسد، تأکید می‌کند که درک هنر و زیبایی شرط شناخت حقیقت است. همچنین، شاعر به تشبیه‌های مختلف پرداخته و دنیای شعر را با دنیای واقعی مقایسه می‌کند و می‌گوید هر که زیبایی را درک نکند، از لذت‌های آن بی‌بهره است. در نهایت، با ذکر مثال‌هایی از زندگی و زیبایی‌های اطراف، بر اهمیت شناخت و درک عمیق تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به فردی دارد که به دلیل نداشتن دانش و آگاهی، ناشکری می‌کند و به جای قدردانی از نعمت‌ها، به آنها بی‌توجهی می‌کند. او به مانند کسی است که حتی نان را که یکی از ضروری‌ترین نیازهاست، نمی‌شناسد و از این رو نمی‌تواند ارزش آن را درک کند.
هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به من بگوید که چه باید بگویم، زیرا پیشرفت در زندگی به گفتار دیگران وابسته نیست.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند چادر شب را از روی ماه تابان بردارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در شعر مانند من به خوبی سخن بگوید، لباس زیبای کلام را می‌دزدد.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت و زیبایی خاص یک زمرد اشاره دارد که به نوعی محافظ و سرپوشی برای دسته‌ای از نقوش و هنرهاست. به عبارتی، این سنگ قیمتی نه تنها ارزشمند است بلکه نماد و نمایانگر زیبایی‌هایی است که در زیر خود نهفته دارد.
هوش مصنوعی: اگر خسرو (پادشاه) شهر را محاصره کند، من باید آینه‌ای را که نشان‌دهندهٔ دیوان من است، از بین ببرم و جنس‌های دیگری بسازم.
هوش مصنوعی: این جمله به وضعیت خاصی اشاره دارد که در آن حرمت و مقام، به علت نداشتن مالکیت یا اعتبار واقعی، به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. به عبارتی، گاهی اوقات ظاهر و شکل ظاهری افراد یا چیزها، نمی‌تواند نشانه‌ای از ارزش واقعی آنها باشد. در اینجا به تساوی جمع و درهم‌ریختگی در شرایط مختلف اشاره شده است.
هوش مصنوعی: آستین سرخ آتشین و داغی به تن دارد و درکنار آن، باری از خاکستر را می‌شناسد که نشان از گذشته و تحولی دارد.
هوش مصنوعی: همان‌طور که وقتی غذایی مملو از مریضی است، چادر از سر برمی‌دارد و نشان می‌دهد که در خطر است، در اینجا هم از چیزی واضح برمی‌آید.
هوش مصنوعی: به نکته‌ای در تصویر بایست دقت کن، هر کسی که توانسته خط را از روی کاغذ بخواند، باید به این موضوع توجه کند.
هوش مصنوعی: قاری به طور مداوم درحال توصیف ویژگی‌های جام‌هاست و کسی که مست است، همیشه به زیبایی‌های صورتش توجه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای خداوند این کبود خراس
صد هزاران تو را ز بنده سپاس
که به آل رسول خویش مرا
برهاندی از این رمهٔ نسناس
تا متابع بوم رسول تو را
[...]
دوستا جای بین و مرد شناس
شد نخواهم به آسیای تو آس
در تو ای گنبد امید و هراس
گردش آس هست و گونه آس
سبز و خرم چو آسی اندر چشم
باز بر فرق تیز کرد چو آس
نه غلط می کنم تو داری تو
[...]
برتر از وهم و عقل و حسّ و قیاس
چیست جز خاطر خدای شناس
فرق کن فرق کن ز روی قیاس
گوهر از سنگ و دیبه از کرباس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.