ز خود رمیدن دل بسکه شوخی‌انگیز است
چو شبنم آبلهٔ ما شرار مهمیز است
دماغ منت عشرت‌کراست زین محفل
خوشم که خندهٔ مینای می نمکریز است
زجنبش مژه بر ضبط اشک می لرزم
که زخمهٔ رگ این ساز نشتر تیز است
کدام صبح که شامی نخفته در شغلش
صفای طینت امکان کدورت‌آمیز است
هزار سنگ شرر گشت و بال ناز افشاند
هنوز سعی گداز من آبروریز است
سر هوای اقامت درین چمن مفراز
بهوش باش که تیغ گذشتگی تیز است
به طبع سنگ فسردن شرار می‌بندد
هوای عالم آسودگی جنون‌خیز است
شکست ظرف حباب از محیط خالی نیست
ز خود تهی شده از هر چه هست لبریز است
دمیده‌ایم چو صبح از دم گرفتاری
غبار عالم پرواز ما قفس‌بیز است
کباب عافیتی، بگذر از هوس بیدل
دبیل صحت بیمار حسن پرهیز است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با حالتی عمیق و فلسفی به بررسی احساسات و تجربیات انسانی می‌پردازد. شاعر از دل‌تنگی و جستجوی خوشی صحبت می‌کند و نشان می‌دهد که زندگی پر از چالش‌ها و سختی‌هاست. او به تضاد بین زیبایی و درد، سرزندگی و اندوه، و احساس عافیت و بیماری اشاره می‌کند. همچنین، او بر لزوم هوشیاری در مواجهه با فریبندگی‌ها و زودگذر بودن زندگی تأکید می‌کند. در نهایت، شعر به نوعی دوگانگی در احساسات و تجربیات انسانی می‌پردازد و نشان می‌دهد که زندگی همواره در حالت تغییر و ناپایداری است.
هوش مصنوعی: دل من از شوخی و لطافت خود به تنگ آمده است، همچون شبنم که از درد و رنج خود به زحمت می‌افتد و می‌سوزد.
هوش مصنوعی: نفس و روح من سرمست و شاداب است به خاطر این محفل دلنشین که خنده و شوق شراب مانند باران بر زمین می‌بارد.
هوش مصنوعی: با تکان خوردن مژه‌ام بر روی ضبط اشک، می‌لرزم؛ زیرا زخمه‌ای که به رگ این ساز زده می‌شود، مثل یک تیغ تیز است.
هوش مصنوعی: کدام صبح وجود دارد که در آن شمعی که هنوز خاموش نشده است، بتواند از پاکی ذاتی خود، حالتی تیره و کدر به وجود آورد؟
هوش مصنوعی: هزاران سنگ آتشین به طرف من پرتاب شده و بال نرم و لطیف خود را گشوده‌ام، اما هنوز تلاش بی‌پایان من باعث شرمندگی‌ام شده است.
هوش مصنوعی: به هوش باش که اگر بخواهی در این چمن زیبا ماندگار شوی، ممکن است با چالش‌ها و سختی‌هایی روبرو شوی که نیاز به دقت و احتیاط دارند.
هوش مصنوعی: عواطف و احساسات ما مانند سنگی که در مقابل آتش قرار گیرد، تحت تأثیر محیط اطراف قرار می‌گیرد. دنیای امروز پر از چالش‌ها و آشفتگی‌هاست که می‌تواند به جنون و بی‌قراری منجر شود.
هوش مصنوعی: شکستن ظرف حباب به دلیل خالی بودن آن نیست، بلکه به این دلیل است که آن ظرف از تمام چیزهایی که داشت تهی شده و فقط پر از هواست.
هوش مصنوعی: ما مانند سپیده‌دمی که از تاریکی بیرون می‌آید، از مشکلات و گرفتاری‌ها رهایی یافته‌ایم و می‌خواهیم از قفس دنیای خاکی و موانع آن پرواز کنیم.
هوش مصنوعی: کبابی که برای سلامتی خوب است، نباید تحت تأثیر آرزوهای بیهوده قرار بگیرد، چرا که مراقبت از سلامت جسمی و دوری از وسوسه‌ها برای زیبایی ضروری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر چه باده فرح بخش و باد گُل‌بیز است
به بانگِ چنگ مخور می که محتسب تیز است
صُراحی ای و حریفی گرت به چنگ افتد
به عقل نوش که ایام، فتنه انگیز است
در آستینِ مُرَقَّع، پیاله پنهان کن
[...]
قدم به طرف چمن نه که سبزه نوخیز است
شکوفه در قدم دوستان درم ریز است
مده به باد گرانمایه عمر بی باده
کنون که باده فرحبخش و باد گلبیز است
سرود مجلس تو صوت عندلیب بس است
[...]
کنون که خنجر بیداد یار خونریز است
کجاست مرد که بازار امتحان تیز است
دلم ز وعدهٔ شیرین لبی است در پرواز
که یاد کوه‌کنش به ز وصل پرویز است
ز من چه سرزده‌ای سرو نوش لب که دگر
[...]
عتاب اگر چه همان در مقام خونریز است
ولیک تیغ تغافل نه آنچنان تیز است
دلیریی که دلم کرد و می‌زند در صلح
به اعتماد نگه‌های رغبت آمیز است
مریض طفل مزاجند عاشقان ورنه
[...]
از آن ز شربت صلحم هوای پرهیز است
که آتش تب شوقم نه آن چنان تیز است
چو زلف باز کنی ناله خیزد از دل ها
که دام ما همه این طره ی دل آویز است
ز طره مشک به دامان کوهکن پاشد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.