خوش آب حیاتی است درین چشمه بنوشش

هر زنده ازین آب سبوئی است بدوشش

هر کس که خورد آب ازین چشمه نمیرد

یک جرعه به جانی بخر اما مفروشش

آن گنج که مخفی بود از عالم و از آدم

پیدا شده است بر من ، من محرم آن گنجم

گنجی که نمی ‌گنجد در مخزن موجودات

در کنج دلم گنجید در کون کجا گنجم

آن کیست که سر مست به بازار بر آمد

آن جان جهان است

صد بار فرو رفت و دگر بار بر آمد

تا هست چنان است

خورشید در آئینهٔ مه کرد نگاهی

[...]

تا از سر زلف تو یکی تار برآمد

صد فتنه عیان شد

صد شور ز اسلام و ز کفار برآمد

غوغا به جهان شد

بر خاک زمین چون که یکی جرعه فشاندند

[...]

ای دل گرت آئینهٔ اخلاص جلی است

از بعد نبی امام میدان که علی است

خوش آب حیاتی است روان از نفس ما

از همدم ما جو نفس همدم ما را

سروی است قد ما که کشیده است به بالا

خوش آب حیاتی است روان در قدم ما

سیّد که بود نعمت‌اللّه به نامش

در آینه بنمود مراتب به تمامش

گفتند گلابست بدیدیم گل آب است

هر چند گل آب است تو می ‌گو که گلابست

مجموعهٔ مجموع کمال است که در وی

ساقی بتوان دید چو در ساغر می می