گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۳۶

 

ای گل که موج خنده‌ات از سرگذشته است

آماده باش گریهٔ تلخ گلاب را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۴۰

 

دست از جهان بشوی که اطفال حادثات

افشانده‌اند میوهٔ این شاخ پست را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۴۱

 

دنیا به اهل خویش ترحم نمی‌کند

آتش امان نمی‌دهد آتش‌پرست را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۴۲

 

شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج

نتوان به گریه شست خط سرنوشت را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۵۴

 

دریا بغل گشاده به ساحل نهاد روی

دیگر کدام سیل گسسته است بند را؟

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۵۵

 

مِی، زیردستِ خود نکُند هوش‌مند را

پَروای سِیل نیست، زمینِ بلند را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۶۲

 

چشم ترا به سرمه کشیدن چه حاجت است؟

کوته کن این بهانهٔ دنباله‌دار را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۶۴

 

چون زندگی بکام بود مرگ مشکل است

پروای باد نیست چراغ مزار را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۷۰

 

از هایهای گریهٔ من، چون صدای آب

خواب غرور گشت گرانسنگ، ناز را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۷۵

 

پرواز من به بال و پر توست، زینهار

مشکن مرا که می‌شکنی بال خویش را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۷۸

 

دل را حیات از نفس آرمیده است

بیماری نسیم دهد جان، چراغ را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۴

 

بر جرم من ببخش که آورده‌ام شفیع

اشک ندامت و عرق انفعال را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۵

 

دَه دَر شود گشاده، شود بسته چون دَری

انگشت، تَرجُمانِ زبان است، لال را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۶

 

هرچند، حُسن را، خطر از چشمِ پاک، نیست

پنهان زِ آب و آینه کُن، آن جمال را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۷

 

از کوه غم اگر چه دو تا گشته قامتم

نشکسته است آبله در زیر پا مرا

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۸

 

غافل مَشُو، که وقت‌شناسانِ نوبهار

چون لاله، بَر زمین ننهادند، جام را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۸۹

 

در گردش آورید می لعل‌فام را

زین بیش خشک لب مپسندید جام را

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۹۱

 

پای به خواب رفتهٔ کوه تحملم

نتوان به تیغ کرد ز دامن جدا مرا

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵

 

چندان که پا ز کوی خرابات می‌کشم

آب روان حکم قضا می‌برد مرا

صائب تبریزی
 

صائب تبریزی » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۶

 

غمگین نی‌ام که خَلق، شُمارند بَد، مَرا

نزدیک می‌کند به خدا، دستِ رَد، مَرا

صائب تبریزی
 
 
۱
۲
۳
۸۱
sunny dark_mode