خوش آن تنی را که مو به موی شکنج زلفت بتاب دارد

خوش آن دلی را که آرزوی خیال رویت کباب دارد

سواد زلفت که جز دل آزاری از خم وی کسی ندیده

مگر نداند که بر غریبان پناه دادن ثواب دارد

گناه ما را چرا نپرسی بتاز چابک سوار نازت

[...]

بمان برادر به استراحت که من به شام خراب رفتم

ببانک کوس و نی و نقاره به سوی بزم شراب رفتم

شدی تو بیسز تیغ قاتل طپان به خونی چو مرغ بسمل

ببین بباز و مرا سلاسل به گردن از کین طناب رفتم

ز جور اعدا تو پاره پاره به تن فزون زخمت از ستاره

[...]