هر چه بستیم و گشودیم عبث

هر چه گفتیم و شنودیم عبث

راه مقصود به جایی نرسید

پای پر آبله سودیم عبث

غفلت از حادثهٔ دهر بلاست

[...]

به کف شاخ ز گل جام رسید

شاهد باغ، می آشام رسید

خاک را خلعت خضرا دادند

غنچه را حلهٔ گلفام رسید

ابر با چتر فریدون آمد

[...]

یکی از اهل ورع، گاوی را

جانب مسجد آدینه بخواند

که بیا همره من تا مسجد

گاو از دعوت عابد درماند

گفت با خود که شگفتی ست شگرف

[...]

عاقلی، رنجه شد از طعن عدو

قلت هذا عجبٌ کیف یسوغ

راست گر گفته چه رنجی از راست؟

گر دروغ است، چه رنجش ز دروغ