گنجور

 
طغرای مشهدی

نمی گیرد قرار آن شوخ یک دم چون صبا در وی

اگر کاشانه ای از خاک دامنگیر می سازم

به یاد صورتش هر جا نگاهم بر زمین افتد

تو گویی بر زمین چون کودکان تصویر می سازم

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode