|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساسات عمیق خود را درباره درد و رنج بیان میکند. او در برابر وسوسهها و آتش دوزخ خود را نگه میدارد، اما در تلاش برای بیدار کردن بخت خویش دچار ناکامی میشود. همچنین، او از بارش اشکهایش به عنوان باران و تاثیر آن بر زندگیاش میگوید و میبیند که این اشکها به سیلابی تبدیل میشوند که همه چیز را ویران میکند.
هوش مصنوعی: در لحظهای حساس و دشوار، من به شدت احساساتم را کنترل کردم و با ارادهام مانع از شعلهور شدن آتش اضطراب و مشکل درونم شدم.
هوش مصنوعی: خواستم خوشبختیای را که در خواب است بیدار کنم، اما وقتی به سوی آن دست دراز کردم، خودم غرق خواب شدم.
هوش مصنوعی: شب، وقتی اشکهایم زمین را خیس کردند و خواب به چشمانم آمد، ناگهان سیلاب خانهام را برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.