صحائف عندی للعتاب طویتها

ستنشر یوما و العتاب طویل

من لم یودبه والداه

ادبه اللیل و النهار

ظننت به ورد المکارم و العلی

ولکنه شوک یقطع احشایی

ففعلک ان سئلت لنا مطیع

و قولک ان سالت لنا مطاع

ففی فواد المحب نار هوی

احر نار الجحیم ابردها

یا راقد اللیل مسرورا باوله

ان الحوادث قد یطرقن اسحارا

لولا مزاحمه الصباح وان هدی

کان الکری یا طیف قد اسدی یدا

فما تری فیما ذکرت ما تری؟

ستبدی لک الایام ما کنت جاهلا

ویاتیک بالاخبار من لم تزود

آتت زائرا ما خامر الطیب ثوبها

و کالمسک من ارادنها یتضوع

رضاک رضای الذی اوثر

و سرک سری فما اظهر

دع ذکر هن فما لهن وفاء

ریح الصبا و عهودهن سواء

سقی الله ارضا زینت عرصاتها

بابناء فضل من شیوخ و شبان

هات ما فیه شفائی

وانف بالقهوه دائی

کان نجوم اللیل خافت مغاره

فمدت علیه من عجاجته حجبا

تذکرت ایاما لنا ولیالیا

مضت، فجرت من ذکر هن دموع

فهل بعد تفریق الحبیب تواصل؟

و هل لنجوم قد افلن طلوع؟

خریده لو راتها الشمس ما طلعت

ولو راها قضیب البان لم یمش

اوفی بکل الحسن بعض صفاتها

و وفی بقتل الصب خلف عداتها

سحاره الالحاظ لم ار عینها

الا رایت الموت فی لحظاتها

علی الذین کووا قلبی بهجرهم

سلام خالقنا ما اورق الشجر

تو دانی که من جز تو کس را ندانم

تویی یار پیدا و یار نهانم

تعالوا نشرب الراح

بکاسات و اقداح