امشب از شعله آهم جگر غم می‌سوخت

بر من و زندگی من دل ماتم می‌سوخت

ز آن خوبتری که کس خیال تو کند

یا همچو منی فکر وصال تو کند

رمزی است خط دوست که چون بخت سرآید

آب سیه از چشمه خورشید برآید

زبون دردپرستان زلف یار شدم

نه صید دوست که صید دل فگار شدم