چونان که مرا رقیب کین پرور تو

ز اقسام فنون فکند دور از در تو

از دور سپهر امید دارم که چو من

او هم روزی جدا فتد از بر تو

از دست رقیبم ارچه دل بود فگار

اما نه چنین به حسرت روی تو زار

جز من که ز قرب روبه غربت کردم

نارفته به پای خود کس از خلد به نار

برجور رقیب کش خوشی کاوش ماست

خرسندم اگر چه دورم از بزم تو خواست

کز قرب ورا پایه ی عزت نفزود

وز بعد مرا مایه خواری ها کاست

در سوگ حبیب الله محروم به هم

کردند به سر خاک سیه دیر و حرم

بر لوح مزار از در تاریخ رحیل

داغ دل مادر پدرش کرد رقم