گفتم که بر از اوج برین شد بختم

وز ملک نهاده چون سلیمان تختم‌

خود را چو بمیزان خرد برسختم

از بنگه لولیان کم آمد رختم‌

بعلو الجدّ و الرّفعة و الطیر السعید

عشت حتی تتملّی الف نیروز و عید

تا تو مرد صورتی از خود نبینی راستی

مرد معنی باش و گام از هفت گردون درگذار.