ثوابت باشد این دارای خرمن

اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

قاطر مهدی روان است ای خدا

پشت سمنان دامغان است ای خدا

دل کز بر من گم شد و پیدا نشود باز

عالم همه دانند که اندر همدان است

پیداتر از این گر بتوان گفت بگویم

تا باز نگوئی که این راز نهان است

گیرم که زیان آیدم از گفتن این راز

[...]

هر آن ساعت که با یاد من آئی

فراموشم شود موجود و معدوم

ادین بدین الحب انی توجهت

رکائبه ارسلت دینی و ایمانی

از دنئی و آخرت گریز است

وز صحبت دوست ناگزیرم

ای جفای تو ز راحت خوب تر

انتقام تو ز جان محبوب تر

نیش تو این است، نؤشَت چون بود

ذیل عفو جرم پوشت چون بود

چه خوش گفت آن مرد داروفروش

شفا بایدت داروی تلخ نوش

به کینش اندر بینی عنقا و زحمت و رنج

به مهرش اندر یابی عطا ونعمت و مال

حواله کرد بدیوان مهر و کینش مگر

خدای قسمت آجال و نامة آمال

شاه بحر ژرف جمله آب خورد

جمله را از شاه باید یار برد

حکومت بدست کسانی خطاست

که از دستشان دست ها بر خداست

اول دفتر بنام ایزد دانا

صانع پروردگار و حی و توانا

تا شد دل من بسته آن زلف چو زنجیر

هم دل بشد از کارم و هم کار ز تدبیر

تقدیر چنین بر من و دل رفت و نشاید

با قوت تدبیرش اندیشة تغییر

چون دل که اسیر آمد در حلقه آن زلف

[...]

دیدی چگونه ما را بگذاشتی و رفتی

بی موجبی دل از ما برداشتی و رفتی

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو بجان آمد وقت است که باز آئی

آخر این بی رحم سنگین دل بیاران این کنند

دوستان بی موجبی با دوستان این کنند؟

به سر تو که توانگر شود از مشک و شکر

هر که را با سر کلک تو سر و کار بود

چنانش آفریده که خود خواسته

به فرش جهان را بیاراسته

اختر از چرخ بزیر آرد و پا شد بورق

گوهر از کلک بسلک آرد و ریزد بکنار

لذوی العقود سلاسل الاقیاد

عاجزم از صفات آن عاجز

مگر یک دلیری کنم قرینه شرک.

قل لو اجتمعت الجن و الانس.

فرشته ای است در این طارق لاجورد اندود

که پیش آرزوی بی دلان کشد دیوار

ای که پنجاه رفت و در خوابی

مگر این پنج روزه دریابی