دل، داغِ تو دارد ارنه بفروختمی

در دیده، تویی وگرنه می‌دوختمی

دل، منزلِ توست ورنه روزی، صدبار

در پیشِ تو، چون سپند می‌سوختمی

کاش این لب پر معجزه بر دوختمی

با هر کس ازین متاع نفروختمی

این کز عیسی نطق درآموخته‌ام

کاش از خر او نهق درآموختمی

ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی

وز آتش دشمنی او سوختمی

ای کاش بدست من سپردی پدرش

تا دوستیش بطفلی آموختمی

دل داغ تو دارد ار نه بفروختمی

در دیده تویی اگر نه بردوختمی

جان منزل تست، ورنه روزی صدبار

در پیش تو چون سپند برسوختمی

دل داغ تو دارد ار نه بفروختمی

در دیده تویی اگر نه بردوختمی