خواهم که مرا خود غم او خو باشد

گر دست دهد غمش چه نیکو باشد

هان ای دل بیدل غم او دربرگیر

تا چشم زنی خود غم او او باشد

آن را که غم آن بت خوشرو باشد

کی طالب رنگ گل خوشبو باشد

انصاف بده جایگهی کاو باشد

گل را چه محل بود که نیکو باشد

خواهم که مرا با غم او خو باشد

گر دست دهد غمش چه نیکو باشد

هان ای دل سرکش غم او در برگیر

چون در نگری خود غم او او باشد

خواهم که مرا با غم او خو باشد

گر دست دهد عمش چه نیکو باشد

هان ای دل غمکش غم او در برکش

تا درنگری خود غم او او باشد

خواهم که دلم با غم هم‌خو باشد

گر دست دهد غمش چه نیکو باشد

هان ای دل بی‌دل غم او دربر گیر

تا چشم زنی خود غم او او باشد

با ما نه جهنم و نه مینو باشد

نی بر غلطم که هر دو نیکو باشد

اینجا که منم کس نبود الا من

آنجا دگری نیست همه او باشد

باید غم عشق او ترا خو باشد

گر دست دهد غمش چه نیکو باشد

مردی کن و در میان جان دار غمش

تا در نگری خود غم او او باشد