عطار » مختارنامه » باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن » شمارهٔ ۳۲
در بادیهای که عقل را راهی نیست
گر کوه درو،سیر کند کاهی نیست
گر هیچ روندهای طلب خواهی کرد
شایستهٔ این بادیه جز آهی نیست
شمس مغربی » رباعیات » شمارهٔ ۴
کس نیست کزو بسوی تو راهی نیست
بی مستی او سنگ و گل و کاهی نیست
یک ذرّه ز ذرات جهان نتوان یافت
کاندر او ز مهر تو ماهی نیست
