گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۰

 

ای آنکه مرا بستهٔ صد دام کنی

گوئی که برو در شب و پیغام کنی

گر من بروم تو با که آرام کنی

همنام من ای دوست کرا نام کنی

مولانا
 

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۴

 

تا چند دلم را به غمی رام کنی

در سلسله زلف تو در دام کنی

در چین سر زلف تو گوش امید

تا چند چو روزه دار بر شام کنی

جهان ملک خاتون
 
 
sunny dark_mode