گنجور » شعرها یا ابیات با وزن «مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)» و حروف قافیهٔ «امکنی»

سخنور: وزن: قافیه: زبان غالب: قالب شعر: حداقل تعداد ابیات: حداکثر تعداد ابیات: کلیدواژه (جستجو در کل صفحهٔ شعر، برای جستجوی بهتر از صفحهٔ جستجو استفاده کنید):

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۰

ای آنکه مرا بستهٔ صد دام کنی

گوئی که برو در شب و پیغام کنی

گر من بروم تو با که آرام کنی

همنام من ای دوست کرا نام کنی

۲ بیت

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۴

تا چند دلم را به غمی رام کنی

در سلسله زلف تو در دام کنی

در چین سر زلف تو گوش امید

تا چند چو روزه دار بر شام کنی

۲ بیت

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	همرسانی متن شعر جاری در گنجور
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

ورود به گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۰

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴۴