دردا که گل و موسم گلزار گذشت

بلبل ز گلستان بسوی خار گذشت

خوشوقت کسی که از همه فار غبال

عمرش بتماشای رخ یار گذشت

دیشب که مرا بصحبت یار گذشت

در جرگ رقیبان دل آزار گذشت

وصلی که مرا از پس عمری رو داد

وآن نیز بکام دل اغیار گذشت

ساقی، قدحی که دور گلزار گذشت

مطرب، غزلی که وقت گفتارگذشت

ای همنفس، از بهر دل زار بگو

افسانهٔ آن شبی که با یارگذشت

هر بار که سرگردان ز من یار گذشت

گفتم که: چنین ز بیم اغیار گذشت

بگذشت و نبود غیر با او، افغان

کاین بار هم از برم چو هر بار گذشت