گنجور

قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۷

 

روشن شود ز دود دماغم چراغ فیض

فیض است آنقدر، که ندارم دماغ فیض

یک شاخ گل ز گل نشود پاک، گردوکون

تا حشر گل برند به خرمن ز باغ فیض

از هر طرف دریچه فیضی‌ست بر دلم

[...]

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode