آن حور روح فش را بر عقل جلوه کردم

و آن شربها که دادی بر یاد تو بخوردم

یاقوت نفس کشتم زان گوهر شریفت

کازاد کرد چون عقل از چرخ لاژوردم

گردم به باد ساری گردی همی ولیکن

[...]

هر تیر کز مخالف بر لوح سینه خوردم

پیغام وصل جانان آن تبر را شمردم

جز لطف او پناهی بر هیچکس نبردم

جان با هزار شادی در راه او سپردم