بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش

جان در تن ما آید از قد دلارایش

ایثار قدوم او جز جان چه بود ما را

تا همچو درم ریزم بر قامت و بالایش

جانانم اگر روزی در باغ گذار آرد

[...]

ای شاه نجف (صامت) هستی چو تو مولایش

پیرایه عصیان را مپسند به بالایش

آخر چو اجل سازد در خاک لجد جایش

خواهد به نجف باشد در کوی تو ماوایش