گنجور

قاآنی » ترکیب‌بندها » شمارهٔ ۱۰ - وله ایضاً

 

ای زلف نگار من از بس که پریشانی

سرتا به قدم مانا سامان مرا مانی

چون زنگیکی عریان زانو به زنخ برده

در تابش مهر اندر بنشسته و عریانی

هندو چو سپارد جان در آذرش اندازند

[...]

قاآنی
 
 
sunny dark_mode