گنجور

آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۴۴

 

گر فهم کند طوطی شیرین سخنش را

بر تنک شکر نیک گزیند دهنش را

آن لب که در او هیچ مجال سخنی نیست

کس را چه دهن تا که بگوید سخنش را

ترسم که کند رنجه تنش را ورق گل

[...]

آشفتهٔ شیرازی
 
 
sunny dark_mode