×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۲
گفتار تو شهدی است که جانها مگس اوست
رفتار تو سیلی است که دل خار و خس اوست
هر ناله که از دل ز سر صدق برآید
صبحی است که تسخیر جهان در نفس اوست
نخلی که برآرنده خود را نشناسد
[...]
۵ بیت