ای دل به عزا راست کن آهنگ فغان را

کامشب شب قتل است

تلخ است مرا عیش که اندر پی یک بوس

امروز میان من و ساقی شکرآب است

هنگامه حشر است زمین را و زمان را

کامشب شب قتل است

آورده ببین دیده کیوان یرقان را

کامشب شب قتل است

بیم است که تبدیل کند نام و نشان را

کامشب شب قتل است

بر فرق زند پنجه نیروی و توان را

کامشب شب قتل است

یا ظلمتش از قیر برآکنده دهان را

کامشب شب قتل است

و از پرده دل ره زده آهنگ فغان را

کامشب شب قتل است

کز بهت تمیزی نکند سود و زیان را

کامشب شب قتل است

بر کرده به تن کسوت ماتم زدگان را

کامشب شب قتل است

امکان تمکن چه مکین را چه مکان را

کامشب شب قتل است

از ماهی و مه در گذرد پیر و جوان را

کامشب شب قتل است

غارب شود ای صبح نگهدار عنان را

کامشب شب قتل است

گفتا نه پی نظم عزا بسته میان را

کامشب شب قتل است

بر ماه رسد پرده دری دست کتان را

کامشب شب قتل است

بر خیز که آتش زنم این تخت روان را

کامشب شب قتل است

دل جایگه درد چه پیدا چه نهان را

کامشب شب قتل است

ای مرغ سحر خیز فروبند زبان را

کامشب شب قتل است

در تاز و مهیای فدا شو تن و جان را

کامشب شب قتل است

سیل سیه انگیز کران تا به کران را

کامشب شب قتل است