گنجور

اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۱۰

 

صد تلخ دهان میگزد از غصه لب خویش

ای نخل کرم تابکه بخشی رطب خویش

آن چاشنی ذوق که فرهاد ز غم یافت

خسرو نچشیده است ز عیش و طرب خویش

خواهی که نچیند گل مقصود ز رویت

[...]

اهلی شیرازی
 
 
sunny dark_mode