بردیم بکوی تو پناه از ستم چرخ

دیدیم که از چرخ ستمکارتری هست

آن کس که ز خود وز دو جهان بیخبر افتاد

از وی خبری گیر که باوی خبری هست

در هر دو جهان جز در میخانه ندیدیم

جایی که در آنجا نفسی شاد توان بود

گر از پی خرسندی اغیار نباشد

خرسند از آن شوخ به بیداد توان بود