گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۲

 

گرچه کرمت ز من عنان باز گرفت

دل دوستی ترا بجان باز گرفت

شهری همه در زبان گرفتند مرا

کز من قلمت چرا زبان باز گرفت

کمال‌الدین اسماعیل
 
 
sunny dark_mode