نادیده رخان تیره ایامان را

نادیده ز دور دوزخ آشامان را

دعوی چه کنی عشق دلارامان را

با عشق چه کارست نکونامان را

از خاک ندیده تیره ایامان را

از دور ندیده دوزخ آشامان را

دعوی چکنی عشق دلارامان را

با عشق چکار است نکونامان را

از بدنامی چه باک بدنامان را؟

کس چون شکند شکسته‌اندامان را؟

از شعله قهر، عاشقان را چه غم است

اندیشه ز سوختن بود خامان را