واقف به خدا ز بی وقوفی نشوی

عارف به حق از طریق صوفی نشوی

اسرار خدا بر تو نگردد روشن

تا در ره جستجو حروفی نشوی

تا عارف ذات لامکانی نشوی

هستی تو فنا و جاودانی نشوی

تا ره به معلم حقیقی نبری

بینا به کلام آسمانی نشوی

ای آن که تو تن را به سفالی ننهی

لب بر لب آن آب زلالی ننهی

هر وحی که آید به تو، از من آید

زنهار، به دل وهم و خیالی ننهی

آن حرف که آن اصل کتاب است تویی

وان فرد که مبداء حساب است تویی

از روی یقین دایره هستی را

وان نقطه که مبداء و مآب است تویی

آن نقطه که مرکز جهان است تویی

وان قطره که اصل کن فکان است تویی

آن حرف که از اسم بیان است تویی

وان اسم که از ذات نشان است تویی