روح رؤسا ابوربیع بن ربیع

او سخت بدیع و کار او سخت بدیع

چون او به جهان در، نه شریف و نه وضیع

زیرا که شریفست و لطیفست و منیع

ای کلّ معانی تو از حسن بدیع

در بندگیت پیر خرد طفل رضیع

وی ساخته بنّای سپهر از سر علم

ذات تو بنای فضل را رکن رفیع

گر میری و مرتراست اقلیم وسیع

ور صاحب مکنتی و اورنگ رفیع

ارزان بتو باد هر چه داری که صفی

بی این همه در دو کون شاه است و شجیع