بویت شنوم ز باد، بیهوش شوم

نامت شنوم ز خلق، مدهوش شوم

اول سخنم تویی، چو در حرف آیم

و اندیشهٔ من تویی چو خاموش شوم

بینم چو جمال یار مدهوش شوم

یادش چو کنم ز خود فراموش شوم

چون روی نماید همگی چشم شوم

چون در سخن آید همه تن گوش شوم

از دور آید برش سراسیمه دوم

[...]