وحدت چه بود قاهر و کثرت مقهور

در هرچه نظر کنی بود حق منظور

در مظهر کثرت است وحدت قاهر

در مجمع وحدت است کثرت مقهور

از تست فتاده در خلایق همه شور

در پیش تو درویش و توانگر همه عور

واحد چو به کثرت آورد روی ظهور

گردد به حجابات مراتب مستور

وحدت چه بود قاهر و کثرت مقهور

در هرچه نظر کنی بود حق منظور

از علم بود عمل «وفایی» منظور

گر، بی عمل است جمله کبر است، و غرور

علمی که به پیش عالم بی عمل است

مانند چراغ باشد اندر، کف کور

آن چشم‌ سفیدی که بود چشمش کور

درکشور ما گشته به بینش مشهور

بیهوده کنند نام کاکا الماس

برعکس نهند نام زنگی کافور

ای غافل نشناخته زنگی از حور

وز جهل نداده فرق ظلمت از نور

عالم همه پر صدا ولی گوش تو کر

دنیا همه با ضیا ولی چشم تو کور

این خانه ویرانه که تا نفخه صور

چون جغد کند در آن نشیمن منصور

عدلیه بود به اسم و ظلمیه به رسم

بر عکس نهند نام زنگی کافور

از روز ازل هماره تا یوم نشور

از آنچه که دور میزند چرخ یدور

یکدور غرض ز آن همه دور است آنهم

دوری که در آن دور علی کرد ظهور