از وصف تو ای دوست خرد گم ره شد

مانندۀ تو تویی سخن کوته شد

عقل از ره جان به نور شرع آگه شد

در شرع آویخت و رهشناس آنگه شد

گر عقل به هر واقعه رهبر بودی

پس کافر عاقل چه سبب گمره شد؟

ره رَو اگر او زراه رَو آگه شد

آن کس که زخود برون شد او گمره شد

از پای توَست راه تو تا سر تو

سر زیر قدم درآر و ره کوته شد

آن کس که عنان تافت ز ما گمره شد

وان کس که عنان سپرد کارآگه شد

یوسف به در آورد و زلیخا گردید

هر کس که به ریسمان ما در چه شد

عرفی چه خروشی که فلان گمره شد

ملزم کنمش که بایدش آگه شد

چون ما و تو بسیار تعصب کیشان

ملزم نشدند و گفت و گو کوته شد