بوطالب نعمه آن جهانی همه مرد

هرگز غم این جهان خونخواره نخورد

هر طالب نعمت که بدو روی آورد

از نام پدر دامن حرصش پر کرد

این عمر که سرمایهٔ ملکیست نه خرد

چون بی‌خبران همی به سر باید برد

وز غبن چنین زندگیی پیش از مرگ

روزی به هزار مرگ می‌باید مرد

شاها بتو ایزد همه آفاق سپرد

نتوان بدو ماه شهرهای تو شمرد

چندانکه زمین بود همه ملک تو شد

زین بس نقبی بر آسمان باید برد

گر قصد کنی بکوی او باید کرد

ور آب خوری ز جوی او باید خورد

از روی خرد شعر ترا ای سره مرد

ماننده به آب بیلقان باید کرد

این گرچه پر از خطاست می باید خواند

وان گرچه پر از گه است می باید خورد

آنرا کی کلاه سر بباید زد و برد

زانست که او بزرگ را دارد خرد

سیلی باید که هر دو عالم ببرد

تا نیز کسی غمان عالم نخورد‌

گر من بمرم مرا مگویید که مرد

گو مرده بدو زنده شد و دوست ببرد

گر من بمرم مرا مگویید که مرد

گو مرده بدو زنده شد و دوست ببرد

رو گرد سراپرده اسرار مگرد

کوشش چه کنی که نیستی مرد نبرد

مردی باید زهر دو عالم شده فرد

کو جرعه درد دوستان داند خورد

رو گرد سرا پرده اسرار مگرد

کوشش چه کنی که نیستی مرد نبرد

غم خواره آنم که غم من نخورد

فرمان بر آنم که دل من ببرد

من جور و جفای او بصد جان بخرم

او مهر و وفای من بیک جو نخرد

چو راه جوانی سپردم به فسق

به پیری ره توبه باید سپرد

مخند از جوانی که با فسق زیست

بر آن پیر بگری که بی توبه مرد

چون نیست در این زمانه سودی ز خرد

جز بی‌خرد از زمانه بر می نخورد

ای دوست بیار آنچه خرد را ببرد

باشد که زمانه سوی ما به نگرد

در تو نگرم که هر که در تو نگرد

گر دل نبرد رنگ غم از دل ببرد

می با تو خورم که هر که می با تو خورد

از راه ملامت به سلامت گذرد

هجر تو وباست هر کجا بر گذرد

زو پرده عمر و زندگانی بدرد

چشمم به لبت همیشه زان می نگرد

گویند که یاقوت وبا را ببرد

پر نور شود دیده چو در می نگرد

تا می نخوری دل ز طرب برنخورد

گویی که می از دل ببرد هوش و خرد

برخیز و می آر چون نیابد چه برد

در باغچهٔ عمر من غم پرورد

نه سرو نه سبزه ماند، نه لاله، نه ورد

بر خرمن ایام من از غایت درد

نه خوشه نه دانه ماند، نه کاه نه گرد

چون درد تو بر دلم شبیخون آورد

دندانت موافق دلم گشت به درد

اندر همه تن نبود جز دندانت

کو با دل من موافقت داند کرد

گردی لبت از لبم به بوسی آزرد

تب دوش تن مرا بیازرد به درد

امروز تبم برفت و تب خال آورد

تب خال مکافات لبم خواهد کرد