از لطف تو قد سرو را حال آید

وز رشک رخ تو ماه بدحال آید

ور با تو کند برابری آینه وار

در پای تو افتاده چو خلخال آید

زان ره که نسیمش به مه و سال آید

کام دل من آید و فی‌الحال آید

از جذبه شوقم چه عجب، گر ز سفر

یار آید و مژده‌اش ز دنبال آید