ماهیچه باریک که خاتون مال است

گر قیمه بسیار بود پر حال است

کس قیمت او درین جهان کی داند

چون هر دو جهان فدای یک چنگال است

عشق آب حیات و خضر فرح فالست

عشق آینه محول الاحوال است

گر جان نبود بشعق شاید بودن

من زنده بعشقم اینزمان چل سال است

حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است

حالی که ز گفتنش زبانم لال است!

دارم چشم نگه ز چشمی و چه چشم؟!

چشمی که هزار چشمش از دنبال است!

این نسخه ز گفته بلند اقبال است

مطبوع وپسندیده اهل حال است

گرچه سخن از بلبل وگل گفته ولی

عیبش منما که احسن الاقوال است

این نسخه ز گفته بلند اقبال است

مطبوع وپسندیده اهل حال است