نه دست رسد بزلف یاری که مراست

نه کم شود از سرم خماری که مراست

هر چند که بدین واقعه درمی‬نگرم

درد دلعالمیست کاری که مراست

دل خوش نکند نالهٔ زاری که مراست

وز گریه نمی رود غباری که مراست

با همّت من دولت دنیا چه کند؟

این میکده نشکند خماری که مراست