گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲

 

تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش

دل جای تو شد به غم چرا می‌داریش؟

دلبستگییی که با میانت دارم

تا چون کمرت میان تهی نشماریش

اوحدی
 
 
sunny dark_mode