این راه زیارت است، قدرش دریاب

از شدت سرما، رخ از این راه متاب

شک نیست که با عینک ارباب نظر

برفش پر قو باشد و خارش، سنجاب

از باغ جنان فتاده در دام عذاب

آدم زپی گندم و من بهر شراب

مرغان بهشتیم عجب نبود اگر

او از پی دانه رفت و من از پی آب

صبح برآمد چه شوی مست خواب؟

کز سر دیوار گذشت آفتاب

بس که بود از بهر قوتش اضطراب

نه عبادت کرد عابد شب نه خواب

قبله ای برخاستی گر ازحباب

آخر این خیمه است بس واهی طناب

قبله ای برخاستی گر ازحباب

آخر این خیمه است بس واهی طناب

از باغ جنان فتاده در دام عذاب

آدم زپی گندم و من بهر شراب

این ناله که در آتش خویش است کباب

این گریه که در شیشهٔ خم کرده شراب

مرغی است که آتش از هوا می گیرد

مستی است که از خمار جوید می ناب

تا کرد مرا بازوی وصلت به شتاب

چون دلو همی به چاه هجران پر تاب

اجرای وجودم همه پرداخته شد

چون موم در آتش و چو شکر در آب

چشمی دارم چو روی شیرین همه آب

بختی دارم چو چشم خسرو همه خواب

جسمی دارم چو جان مجنون همه درد

جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

مائیم و دلی به عشق جانانه خراب

یک سینه در آتش جنون پر تب و تاب

انبانه ای از توشه محشر خالی

چشمی همه چون ابر بهاران پر آب

از آتش چهره چون برانداخت نقاب

شد آب دل سوخته ی پر تب و تاب

از معجز حسن اوست ورنه هرگز

آتش نشنیدیم که مسکن کند آب

این باران ست و برق ظاهر ز سحاب

یا اشک من و آه من سینه کباب

با آن که قرار همنشینی دارند

از معدلت شاه صفی آتش و آب

چشم زین پیش ای بت خورشید جناب

راضی بودی که بیندت گاه به خواب

اکنون اگرت دمی به بیند گرید

آخر چشمم برون آمد از آب

ای شاهد جود از تو در زیر نقاب

میمیری اگر نان تو ببینند به خواب

از غایت امساک اگر میل کشند

بیرون ناید ز چشم بی آبت آب

عالِم که به جاهلش سوال است و جواب

پیوسته به جهل یابد از خلق، خطاب

هرچند، کس آرمیده باشد، عکسش

آید به نظر مضطرب از جنبش آب

زین گونه که رشک داردم در تب و تاب

در وصل، دلم ز یاد هجرست خراب

از اشک نرفت زنگ غم از دل من

ز آیینه ما غبار ننشست به آب

بی پیر، مرید کی شود مست و خراب؟

رهبر بودش گرچه خرد در همه باب

هرچند در آفتاب هم گرم شود

بی گرمی شعله کی به جوش آید آب؟

عاشق باشد ز شور خود مست و خراب

عاقل ز پی نصیحتش در تب و تاب

از گرمی عقل، عشق افسرده نشد

دریا نشود ز تاب خورشید سراب

[...]

چندین به خرابی فلک چیست شتاب؟

خواهد شدن این قطره پر باد، خراب

بی ماحصل است طعنه بر چرخ زدن

بی نیش فرو نشیند آماس حباب

[...]