چندانک نگه میکنم اندر چپ و راست

من مردِ غمت نیم، بدین دل که مراست

چرخ از دهنم نواله‌در خاک افکند

دولت قدحم پیشِ لب آورد و بریخت

خواهی که بیازمائی این دوست مرا

جان خواستن تو بین و جان دادنِ من

فرقست میانِ سوز کز جان خیزد

با آنک بریسمانش بر خود بندی