روزش چو شب است و شب، شب اول قبر

هرکس که به خانه، زن زشتی دارد

یک روز خوشی به خود نبیند هرگز

کو همسر زشت بد سرشتی دارد

در مزرع دهر با چنین همسر زشت

[...]

در کرب و بلا اگر شود مدفن من

در عز و شرف نیست کسی مانندم

چون خاک شوم زخاک من سبحه کنند

وانگه به سر دست بگردانندم