یارب تو بفضل خویشتن، باری

زین ورطه هولناک برهانم

ای که پنجاه رفت و در خوابی

مگر این پنج روزه دریابی

خم گشته مگر کمان ابرویش

بشکسته مگر خدنگ مژگانش

زان سبزه فغان که خوابگه بگزید

در سایه سنبل گلستانش

هر که محروم شد ز خدمت شاه

روزگارش چنین کند محروم

حاشا که ز سوختن بیندیشم

پروانه شمع انجمن باشم

مرغ دل و آتش غم اینک هست

گر حرص بود به مرغ بریانم

با چشمه چشم خون فشان فارغ

از ماء معین راح ریحانم

جز خون جگر مباد در جامم

[...]

لله در صحیفه تهدی الوری

سبل الهدی و مسالک الارشاد

سجدت نفوس القادسات لذکرها

فی معرض الانشاء والانشاد

عقلت ملائکه السماء بذیلها

[...]

این پر از لاله‌های رنگارنگ

وان پر از میوه‌های گوناگون

باد در سایه درختانش

گسترانیده فرش بوقلمون

یصر عن ذاللب حتی لاحراک له

وهن اضعف خلق الله ارکانا

من واپس کاروان و پیش از من

رفتند برادران و خویشانم

گر از غم صد چو ماه کنعانم بود

می گفتم من که پیر کنعانم

آن کس که بدین جهان فرستادم

[...]